Pak uw foto's, schrijf een boek!! “De toekomst wordt mede bepaald door het herinnerende verleden”

Afl. 110 – 17-11-2016

Voor het eerst na 109 afleveringen zit ik met de keuze van m’n onderwerp in de maag. ’t Is niet zo, dat er geen onderwerpen voor deze rubriek meer zouden zijn hoor. Oh nee, de eeuwenlange geschiedenis van ons dorp biedt wel zoveel interessante elementen, dat er zelfs meer dan genoeg overblijft voor mijn opvolg(st)er.
Nee, ’t is veeleer zo dat de achtergronden van de gebeurtenissen van de afgelopen week mij wat in verwarring hebben gebracht. Ik doel dan met name op het zorgwekkende, valse ‘Trump-et’-geschal uit de USA.

Ooit schreef ik bij de overgang van het jaar 2009 naar 2010 in een opwelling al eens in mijn privé-archief de notitie: “…de komende 10 jaar zullen helaas vol zijn van  schrikwekkende gebeurtenissen; van een soort en een ingrijpendheid die we ons nu nog totaal niet kunnen voorstellen... Desondanks moet ik eerlijk zeggen dat ik tóch nog steeds meer verbaasd raak over hetgeen er in deze tijd in de wereld om ons heen gebeurt, óók in Nederland.
Onze parlementsverkiezingen moeten nog komen, maar ik moet er toch niet aan denken dat wij met dezelfde onderbuikgevoelens als in Amerika onze stem gaan uitbrengen, of – nog erger, net als in datzelfde Amerika  – thuis blijven. En dat we ons bij onze keuze laten leiden door grote-bekken-op-een-leeg-hoofd, show-pikkies die zich laten steunen door dito (a-)social-media-gebral. Dat we op weg gaan naar een heilloze dictatuur-variatie.
Hoewel niet helemaal vergelijkbaar: bv. de jaren (19)’30 in Duitsland hebben laten zien waar we dan terechtkomen... (Vandaar ook de ondertitel van vandaag).

                              *************

Een paar weken geleden was Kees Wever (* 1949) uit Gouda bij mij op bezoek. Kees woonde in de jaren ’50 op Luringstraat 14 tegenover de toenmalige Chr. Ulo-school. Hij is een zoon van (kleermaker) Berend & Sientje Wever, wier gezin in 1964 verhuisde naar Veendam. Kees bezorgde me de foto die deze aflevering siert: leerlingen (...Tja, maar hoe ze heten???) van de Gereformeerde School in Onstwedde in het jaar (… Tja, wie het weet mag het zeggen). Kees is namelijk driftig bezig met z’n ‘roots’ , het verhaal van hemzelf en over z’n familie. Zo kwam hij een aantal oude foto’s tegen, die weliswaar in een iets minder oude doos zaten, maar… geen namen, geen datum, geen plek waar de foto is genomen. Tja... en dan is het einde vaak - hoe triest ook - de oud-papierbak…

Kees (Wever) en Donald (Trump) brachten me op het idee om in deze aflevering nogmaals een beroep te doen op de Onstwedder senioren (m/v). U hebt merendeels het genoegen gesmaakt om nog op uw 65e  met pensioen te hebben mogen gaan. Dan hebt u 24/7 (dat is honderdachtenzestig uur per week) vrij te besteden! Mijn dringende verzoek aan u allemaal is vandaag: pak uw oude foto’s (u weet wel: die dierbare!) en voorzie ze stuk voor stuk van namen, data, plekken waar, enz. En als u niet “van de computer” bent en één van de (klein)kinderen leest dit, laten die dan s.v.p. (o)pa & (o)ma onder zodanige druk zetten dat ’t vorenstaande ook écht gebeurt!

Als u dan toch bezig bent, dan is de kans groot dat bij die foto’s allerlei (vaak prettige) herinneringen aan doudestieds, aan vroeger bovenkomen. Nee, u hoort mij nu niet zeggen dat vroeger alles beter was. Dat weten u en ik wel beter.
Alhoewel...
Plezier in het werk, omdat je merkt dat jouw vakmanschap en je inzet gewaardeerd wordt, en dat je daardoor ook hart hebt voor het bedrijf waar je werkt, is bv. anno nu vaak heel ver te zoeken. Begrijpelijk ook, als je weet dat je van het ene op het andere moment als grof vuil op straat gezet kunt worden. Winstbejag voor de aandeelhouders, reorganisaties, eindeloos voortgaande fusies, managers die vrijwel constant verbetering van hun eigen positie najagen en het personeel dat zij moeten aansturen daarvoor misbruiken ("Likken naar boven, trappen naar beneden!"), steeds stijgende werkdruk… Och, dan was ’t vroeger toch nog niet zó gek...

Wat ik hiermee – nadrukkelijk! – bedoel is dit: begin naar aanleiding van die foto’s eens met een opa- en/of oma-boek, een boek vol persoonlijke herinneringen. Voor uw kinderen en kleinkinderen. Geschreven in het heden over het verleden. Daarbij kunt u hier en daar uw ervaringen (= ‘gewonnen wijsheid’ als u dat mooier vindt) spiegelen aan uw ideeën/ beslissingen van toen; een waarde-oordeel uitspreken zeg maar. Ja, ik ben met mijn eigen opa-boek ook bezig. ”Klaas klapt uit de leerschool van z’n leven’ heb ik ’t genoemd...
U snapt ‘m.

Ik durf daarom met u elke weddenschap aan, dat uw nazaten (en als u die niet hebt, de leden van de generatie(s) na ons in het algemeen) u voor die terugblik op uw leven ontzettend dankbaar zullen zijn. Niks ten nadele van alle technische ontwikkelingen, maar misschien is ’t wachten wel op die verhalen-van-dichtbij, verhalen die duidelijk maken dat onze wereld er door stortvloeden van holle telefoonboodschapjes van Popie naar Jopie, van rauwe twitter-berichtjes, van egotripperige selfies, van vlogs en facebook-flauwekul, van moorddadige games, niet beter, niet leuker, in elk geval niet socialer op is geworden.
Alle ouders/ouderen willen dat hun (klein)kinderen/de volgende generatie ’t minstens net zo goed hebben als zijzelf, liever nog iets beter. Die innige wens loopt anno 2016 zonder twijfel gevaar. Als ouders/ouderen die begrijpelijke wens nieuwe kracht willen geven, willen helpen iets als ‘de scheppende kracht van de hoop’ opnieuw gestalte te geven, dan zullen zij de jonge(re) generatie(s) moeten leren handschoenen op te pakken, initiatieven te nemen, ophouden super-egoïstje te spelen. Een opa-/oma-boek kan daarbij wis en waarachtig helpen! Zeg maar: een blik vanuit de generatie ‘Zo was ‘t’ naar de generatie ‘Zo is ‘t’ om de generatie ‘Zo moet ‘t’ van dienst te zijn.
Veel succes gewenst bij uw bloedeigen ‘Zo was ‘t’-verhaal.

OPROEP: Als u / uw ouders / uw grootouders kinderen op de schoolfoto van vandaag herkent, of het jaartal weet, geef dat dan s.v.p. door. Per mail kan dat door op mijn naam hieronder te klikken (of een rechtstreekse mail te sturen aan: k.meijer@onstwedde.info), of door te bellen (0599) 33 15 64.
Klaas (en Kees) willen graag van u leren.

Al vast stief bedankt! 

REACTIES: Mevr. Ch.Luring-te Velde en dhr. Joh. Veldhuis wisten ons alle informatie te bezorgen die we vroegen. Joh. Veldhuis wist daarbij nog te melden, dat de foto op blz. 8 van het jubileumboek "75 jaar Chr. Onderwijs in Onstwedde" stond. Tja, en dat boek hadden wij nou net niet in ons Onstwedder Hist. Archief, hè. Bij de namen in het boek staan weliswaar alleen de voorletters, maar hoe dan ook: Joh. en Chonda ontzettend bedankt!
Enne... binnenkort komt er nog een aantal 'foto's in de mist', waarvan ons de gegevens ontbreken.

We zien dus op de foto, uit 1912:
Bovenste rij v.l.n.r.: meester Kuiper, mevr. Koebrugge, A. Bleker, N. Boels, F. Boels, G. Wever, T. Wever, Z. Scholtens, A. Veldhuis, juf Huiting, juf Hulzebos.
Tweede rij: G. Nonkes, H. Nonkes, H. Nonkes, H. Wever, R. Scholtens, L. Veldhuis.
Derde rij: H. Drenth, meester Koebrugge, M. Bleker, T. Wessels, G. Lutter, G. Wever, A. Scholtens, P. Scholtens, W. Veldhuis, H. Wind.
Vierde rij: L. van Dijk, G. van Dijk, A. Koebrugge, G. Wever, H. Huiting, W. Wubs.

© Klaas Meijer (k.meijer@onstwedde.info)