Jensinghelaan, laan met drama-elementen...

Afl. 17 – 28-01-2013

Toen uw rubriekschrijver afgelopen vrijdagmiddag de deur van z’n woning achter zich sloot, oog in oog stond met het schilderbeest op z’n garagedeur, welde in zijn gekweld gemoed deze ontboezeming op:
Uw rubriekschrijver, dat heeft hem zeer verdroten,
heeft vandaag een enorme bok* geschoten!

Wat is er aan de hand? Vrijdag werd onder het kopje ‘Karskenslaan, laan met drama-elementen’ de nieuwste aflevering van de rubriek ‘Zo was ‘t’ geplaatst. Aardige foto uit ca. 1960 erbij, bijna perfect zou je denken. “Bijna”, inderdaad. Want reeds enkele uren na plaatsing reageerden enkele trouwe website-bezoekers:
- “Dit is de Karskenslaan helemaal niet, dit is de Jabbingelaan” en
- “Mijn opa en oma zouden dan in het middelste huis gewoond moeten hebben, maar daar zat zeker geen balkonnetje aan…”
(Bij navraag bleken deze trouwe bezoekers overigens ook geheime informanten van de F.I.O.D. te zijn: de Foto-Inspectie-&-OpsporingsDienst van onstwedde.info).
Om kort te gaan: Klaas Meijer moet z’n excuses aanbieden. De mensen die reageerden hebben namelijk helemaal gelijk. Hoezeer de drie eerstgebouwde huizen aan de Karskens- en de Jabbingelaan ook op elkaar lijken, bij de tekst stond een foute foto!

Zoiets vreet natuurlijk wel aan je. Een neiging tot perfectionisme heb ik altijd gehad en dan gebeurt dit. In de nacht van vrijdag op zaterdag heb ik derhalve gekweld in m’n bed liggen woelen en heb wartaal uitgeslagen, totdat... mij – rond de klok van 03.00 uur – de bekende limerick van Trijntje Fop (= Kees Stip) over de bok* van Siddeburen te binnen schoot en ik ineens wist hoe ik deze netelige kwestie moest rechtzetten. Voor diegenen onder u die genoemd gedichtje niet kennen, geef ik ‘m hierbij.

In Siddeburen was een bok*
die machtsverhief en worteltrok.
Die bok heeft onlangs onverschrokken
de wortel uit zichzelf getrokken,
waarna hij zonder ongerief
zich weer in het kwadraat verhief.
Maar ’t feit waardoor hij voort zal leven
is, dat hij achteraf nog even
de massa die hem huldigde
met vijf vermenigvuldigde.

* Het standbeeld van deze bok vindt u op de hoek van de Karskenslaan en de Jabb…, eeeeh: Poststraat/Lougpadje in Siddeburen.

In het nachtelijk uur inspireerde dit rijmsel mij tot de volgende, welgemeende schuldbekentenis:  

In Onstwedde woont een dikke ottekop,
achter een garagedeur met een ouwe bok erop.
Die os heeft vrijdag 25-01 ongegeneerd
de Jabbinge- in de Karskenslaan gesitueerd.
Hoewel z’n verhaal met “laan met drama” was ondertiteld,
voelden veel (oud-)Onstwedders zich danig in het brein gekieteld.
“Oei, die Meijer gaat hier vrees’lijk in de fout”
en “Hai is nait wies. Dit is ja hailemoal nich goud.”
Voornoemde otte bekent bij dezen grote schuld.
Wat heet? Hij schrok zich een enorme bult!
Het schaamrood trok over bei z’n oren,
emotioneel leek hij reddeloos verloren.
In het holst der nacht kreeg hij echter de rede weer te pakken
bij de gedachte: ”Zullen ze me om deze ene blunder laten zakken?”
De ottekop concludeerde toen, dat hij erop mag hopen
dat u hem genadig, tòch nog een tijdje los wilt laten lopen.  

U snapt dat ik bedoel: zullen we er maar weer – gewoon? – voor gaan?
Enne... attente, kritische website-bezoekers: BEDANKT!

P.S. De bewoners van de huizen op de bewuste foto zijn anno 2013 v.l.n.r.:
Dhr. Aaldrik Wilts, fam. Jans & Aaltje Dekker, fam. Berend & Engeltje Moorlag.

Een echte, oude foto van de Karskenslaan hebt u nog van mij tegoed. 

© Klaas Meijer (k.meijer@onstwedde.info)