De ULO-examenklas 1971 wenst jullie veel succes!!

Afl. 98 – 12-04-2016

Net als vorig jaar willen we in deze rubriek de leerlingen, die dit jaar hun eindexamen vmbo/havo of vwo doen niet alleen veel succes wensen, maar ze ook een hart onder de riem steken. In dat kader zou ik ze “Wanhoop nooit!” willen toebrullen.

Aan de vooravond van die examens van het Voortgezet Onderwijs op 12/13 mei a.s. stel ik u/jullie de eindexamenklas 1971 van de Chr. Ulo aan de Boslaan 32 in Onstwedde voor. Die school stond op dezelfde plek waar we nu MFA ‘De Bast’ vinden. Later heet die Ulo van toen Chr. Mavo “’t Spieck”, nog later “Comenius College Onstwedde” en sinds 2004 “Ubbo Emmius Onstwedde”.  
De klas op de foto was de allerlaatste klas, die nog een ULO-examen kon doen. In 1968 was namelijk de bekende Mammoetwet ingegaan en het eindexamen 1972 zou derhalve “Mavo”-examen heten.

Ik stel jullie voor: (Let wel: inmiddels zijn ‘t allemaal 60+ers!)
Achterste rij v.l.n.r:  Eefje Veenhuis, leraar Klaas Meijer, Albert Kruiter, (half zichtbaar) Jan Wakker, leraar biologie/nask Cor Splinter, Bert Meijer, Johan Smith, Marga Broekema, Eisso Woltjer, Bé Bessembinders, Geert Roelf Luring, Jan Braam.
Middelste rij: Rika Louwdijk, Els Velema, Gepkina Kuper, Ina Gelling, Grietje Hulzebos, Trijnie Nieuwhof, Arendientje Lohof, Antje Klasens, Gerda van der Heide.
Zittend v.l.n.r.: Ineke Drenth, Kitty de Grooth, Geert Tuin, Uwe Schenkel, Sirtje Rijks, Harry Kruize, Henk Huiting.

Ik mocht die klas in hun laatste jaar voor de vakken Nederlands en Geschiedenis voorbereiden op het afsluitend examen. En als ik ‘de club’ van toen nu weer voor me zie, krijg ik nog steeds warme, prettige gevoelens. ’t Waren zeker niet allemaal geboren studenten, maar ze hadden allemaal wel iets waardoor ze zowel individueel en als in de groep meerwaarde hadden. ’t Leuk en gezellig maakten en ondertussen tóch presteerden.
Soms kwam je van het lachen nauwelijks weer bij.

Zo herinner ik me nog een van de meiden midden op de foto. Er moest een (oefen-)opstel worden geschreven over “Een totaal mislukte zondagmiddag”. Zij vertelde hoe het gezin waarvan ze deel uit maakte er tijdens een wandeling in een bos, ergens in Drenthe, getuige van was hoe een auto frontaal tegen een boom knalde. Hoewel ze onmiddellijk een dokter waarschuwden, overleed het slachtoffer helaas ter plekke. Tranen met tuiten.
“Jullie snappen wel, dat onze leuke zondagmiddag toen volledig mislukt was...”, schreef onze brave meid. Keurig. Haar verhaal was helemaal in overeenstemming met de titel.
Wie schetst echter mijn stomme verbazing toen ze als uitsmijter van haar intrieste opstel een slotzin produceerde, die het hele voorafgaande dramatische verhaal in één keer torpedeerde: ”Toen kochten wij nog een zakje patat en gingen naar huis…”

Het meisje-in-kwestie is enkele maanden later keurig netjes geslaagd, hoor en ’t is – voorzover ik weet – allemaal heel goed met haar gegaan.

Toen ik mijn lerarenagenda uit dat cursusjaar 1970/’71 op een avond ‘s doorbladerde, viel m’n oog op een aantekening, die ik vrijdag 29 januari 1971 had neergeschreven. ’t Betrof een leerling uit de 1b-klas. “Wim Foorthuis: laatste waarschuwing!!” stond er. Ik heb een paar keer fiks met de ogen geknipperd, want diezelfde Wim haalde voor het vak Geschiedenis alleen maar negens en tienen. Steengoed was ie in dat vak. Na enig nader zoekwerk bleek echter al snel, dat Wim er op dat moment over de hele linie genomen wel twee beetjes een potje van maakte...
Blijven zitten lag op de loer.

’t Is ook met Wim goed gekomen. Hij moest zichzelf even steviger op de rails zetten en vervolgens ging hij zonder problemen over naar klas 2.
Wat? Diezelfde Wim Foorthuis ging later geschiedenis studeren en heette daarna Willem Foorthuis. Hij maakte o.a. studie van de Veenkoloniën. Hij startte samen met een collega een uitgeverij: ‘REGIO-Project Uitgevers’. Talloze boeken over onze streek zagen het licht dankzij die uitgeverij. O.a. de uitstekende (blauwe) 8-delige serie over ‘De Geschiedenis van Westerwolde.”

Diezelfde avond stuitte ik bij enig google-werk geheel toevallig op: ...professor Willem Foorthuis (* Nw.Pekela 1958).” ...lector Regionale Transitie aan de Hogeschool Van Hall Larenstein in Velp…” “… directeur van het Keuning-Instituut…” “... Honorable professor Transition Management aan de Yunnan Agricultural University van Kunning in China…”

Ik heb de Examenklas 1971 hoog zitten. Ik heb Willem Foorthuis hoog zitten. Zonder dat ik die allemaal van naam en gezicht ken: ik heb de eindexamenkandidaten vmbo/havo/vwo van Ubbo hoog zitten. Jullie zijn immers het goud van onze toekomst. Realiseer je dat goed.
Breng er met je eindexamen maar al vast wat glans op. Kunnen we al een beetje voor-genieten van wat er van jou gaat worden. Succes gewenst allemaal!
(Enne….mocht ’t een keer wat tegenzitten...: Wanhoop nooit!!!”)

© Klaas Meijer (k.meijer@onstwedde.info)