Abraham bezoekt de Olde Hof - Deel 2

Afl. 29b – 05-06-2013

In de Olde Hof mogen de vlaggen uit. De maand juni is ’t namelijk 50 (vijf-tig) jaar geleden, dat deze straat als eerste van de westelijke nieuwbouwwijk in Onstwedde volledig werd opgeleverd.
Alleen de voorste blokjes (t/m huisno. 8, aan de Boslaan-kant) van de Olde Hof, de Dillelaan, de Goorde- en de Boelslaan stonden er voordien al, zoals u op bovenstaande foto uit 1962 kunt zien. Om u een nog wat wijdser overzicht te bieden, hebben we deze keer als extraatje een luchtfoto uit hetzelfde jaar 1962 toegevoegd (zie Aflevering 31b, hiernaast).
De inmiddels allemaal gesloopte 2-onder-1-kap-bejaardenwoningen aan de zuidkant, grenzend aan de Hardingstraat-tuinen, stonden er eveneens al vóór 1963.

De foto’s tonen duidelijk aan, dat er van een echte dorpsuitbreiding in 1962 nog geen sprake was. Ook naar een sportveldencomplex ‘De Boskamp’, een ‘Zonnehof’ of een zwembad ‘Vlasmeer’ kunt u op deze foto lang (maar vruchteloos) zoeken. Er moest nog heel wat werk verzet worden...

’t Was indertijd nodig, meer dan nodig, die uitbreiding van het woningarsenaal in ons dorp. De duplex-woningen, die direct na de 2e Wereldoorlog aan de Boslaan werden gebouwd door de 3 plaatselijke Huisman-aannemers, hadden slechts de allerergste nood kunnen lenigen. De nieuwbouwblokken van enkele jaren later aan diezelfde Boslaan waren in no-time bezet. De twee-onder-een-kappers in de fraai aangelegde Tuinlaan leken wel roofgoed. Er bleef een dringende vraag naar moderne woonruimte. Eén jonggetrouwd stel trok in die tijd zelfs – tijdelijk, dat wel – in een leegstaand stenen kippenhok, dat achter op het terrein van de huidige MFA ‘De Bast’ stond!

De realisatie van de complete Olde Hof in 1963 en enkele jaren later van de Dillelaan (eind 1965), bracht voor het eerst écht wat soelaas. De afwerking van de huizen aan de Dillelaan bracht daarbij – voor die tijd – een mooi stukje extra spektakel. Het invoegen van de schoorstenen gebeurde nl. door twee meiden, bouwvaksters. “Man, man, wie hebben ons de ogen oetkeken. Wichter, vraauwlu, dij aan t invougen wazzen; boven op t dak ! Dat was ja nog nooit op de viool speult!
t Is gelukkeg aal goud òflopen traauwens…”
Toen de Lynackers- en de Goordelaan (1967) er snel achteraan kwamen, leken de problemen definitief opgelost. (We bedoelen met deze ietwat mistige zin: we komen hierop later nog ’s terug).

Twee namen komen we zowel in de Olde Hof-adreslijst van 1963 als die van 2013 tegen: mevr. M. Everts-Lukens op no. 32 en dhr en mevr. A. & J. van der Laan-Koers op no. 34. Naar hen gaan dan ook de speciale felicitaties van deze rubriek.
“We hebben hier altijd met veel plezier gewoond. Ik kan niet anders zeggen”, zo verwoordt Albert van der Laan zijn woonervaringen aan de Olde Hof.
”In de beginjaren was ’t wel even afzien, want we hebben nota bene 2 jaar door de ‘braggel’ moeten sjouwen, voordat er een trottoir langs onze huisdeuren werd gelegd. Dat was wel een beetje jammerlijk.
En het afgelopen jaar hebben ze bij ons voor de deur, op de plek waar de bejaardenwoningen hebben gestaan, een zandbult van een meter of 7 hoog neergegooid. Uitzicht volledig naar de Filistijnen ! Ik heb een paar keer naar het gemeentehuis in Stadskanaal gebeld, maar dat was tegen dovemansoren gepraat. Toen ik het idee opperde om dan maar officieel een vergunning aan te vragen voor de verbouw van Edelweiss op de mini-Alpen bij mij voor de deur, kwam er beweging. Misschien kwam ’t ook wel mee door het jubileum van onze straat, maar verleden week is de rommel in elk geval weggeruimd.
We wonen nu weer met veel plezier!”

© Klaas Meijer (k.meijer@onstwedde.info)