- Terug
- Taikens & Toal
- Vrijwilligers, de brandstof van een gezonde samenleving
Vrijwilligers, de brandstof van een gezonde samenleving
‘Taikens & Toal’ is een co-productie voor Onstwedde.info van kunstschilder Geert Schreuder (taikens/tekeningen) en Klaas Meijer (toal/teksten) over het Onstwedder wel en wee van toen, met een knipoog vanuit het heden.
No. 85 - augustus 2024
De afgelopen weken ben ik o.a. bezig geweest om de lijst van ‘Onstwedder Tikkels’ (zie voor de nu nog incomplete lijst het ‘Informatieplein’, onderaan de hoofdpagina) bij te werken.
Daarbij ging ‘t met name om de ruim 150 (!!!) Onstwedder gezinnen die tijdens de 2e Wereldoorlog niet alleen aan hongerkinderen uit de Randstad, maar ook aan een hele reeks onderduikers van her en van der kortere of langere tijd veiligheid + kost en inwoning hebben geboden.
Tachtig jaar later vervult ’t je nog steeds met heel veel respect. Want zij deden ’t geheel vrijwillig en ook nog in een levensgevaarlijke tijd. Want je moest, juist in een klein dorp als Onstwedde, constant rekening houden met het gewild of ongewild naar buiten brengen van – zeg maar – ‘geheime informatie’ door familie en kennissen. En als die informatie de ‘verkeerde oren’ bereikte, waren de gevolgen soms dodelijk. In de lijst van Onstwedder oorlogsslachtoffers die bij onze herdenking op 4 mei altijd wordt voorgelezen komen meerdere namen voor van hen die in die tijd als menslievende vrijwilliger het leven lieten.
Vrijwilligers :
Als je ’t nuchter bekijkt zit de vrijwillige dienstverlening de Onstwedders, de Westerwolders in het algemeen, al zeker zo’n 1200 jaar in het bloed. Toen Westerwolde in de 9e eeuw weer een beetje bewoonbaar was geworden en kleine aantallen immigranten vanuit het oostelijke buurgebied hier (opnieuw) een plekje vonden, werd het begrip ‘noaberhulp’ (letterlijk: vrijwillige hulp aan de buurman) een onmisbaar gegeven in de nieuw ontstane samenleving. In de oude versies van het ‘Westerwoldse Landtrecht’ vind je daarvan vele voorbeelden. Je moest elkaar wel helpen, want anders zou de nieuwe Westerwoldse samenleving kapot gaan, al voordat die eigenlijk echt begonnen was.
Maar niet alleen in het toen-van-de-9e-eeuw, maar ook in het heden-van-de-21e eeuw, is de vrijwillige dienstverlening van onschatbare waarde. Je hulp inzetten voor een samenleving waarin het mede door jouw bijdrage fijn verkeren is. Mooier kan haast niet.
De ons allen waarschijnlijk welbekende Loesje (die van de soms prachtige uitdrukkingen en spreekwoorden) zei ’t ooit zo :
“Als elke vrijwilliger een ster kreeg, werd het nooit meer donker.”
De Onstwedder geschiedenis van de voorbije – pak weg – 100 à 150 jaar staat bol van de vrijwilligers-activiteiten. Ik noem zo maar de namen van een handvol verenigingen die het leefklimaat in ons dorp een geweldige injectie hebben gegeven. Verenigingen/organisaties die zonder de tomeloze inzet van vrijwilligers nooit van de grond gekomen zouden zijn en waarvan de meeste, vooral dankzij hen de stormen des tijds konden doorstaan.
Ik ratel dus willekeurig een serie op: de Onstwedder Vakantiespelweek (de oudste van alle spelweken in de provincie Groningen), zwembad ‘Vlasmeer’, Hardloopclub (H.L.C.), de v.v. ‘Onstwedder Boys’ en z’n voorganger, de gymnastiekver. CGVO, de volleybalclub VCO ’72, IJsvereniging ‘Wisch’, Tennisclub ‘Uneswido’, motorclub M.R.T.O., de Vrouwenverenigingen, de kerkelijke Jeugdclubs, Jeugdsoos ‘De Boerderij’ (JSDB), de Kerkkoren die jarenlang op jubelende wijze uiting gaven van het vrijwillig lid zijn, stichting Ocrea, stichting ‘Onstwedder Gaarv’n’, de ‘Driesporenruiters’ en hun Manege, de 4-mei-herdenking op de Brink, de ouderenbond P.C.O.B., de stichting ‘onstwedde.info’ waarvan de vrijwillige medewerkers ons dagelijks van actuele informatie voorzien, en dan natuurlijk nog een hele reeks van vrijwilligers-activiteiten die in of vanuit ‘De Bolster’ worden georganiseerd,
Na deze lange (en dus ook nog incomplete!) lijst behoef ik u niet uit te leggen wat er met de woon- & leefsfeer in Onstwedde zal gebeuren als onze vrijwilligers er de brui aan zouden geven.
Dat kun je op je blote klompen wel natellen!
Natuurlijk kunnen we ons verschuilen achter de toegenomen dagelijkse werkdruk. Of achter de toegenomen pensioenleeftijd, een leeftijd waarop je eerder “normaal gesproken” nog lekker een bakkie vrijwilligerswerk zou kunnen/willen doen.
U hoort mij beslist niet zeggen dat u ongelijk hebt. Onze rijksoverheid had de welhaast onvermijdelijke terugloop in het vrijwilligerswerk kunnen/moeten zien aankomen. Als je echter net weer een nieuwe mat gevonden hebt, waaronder je …………..
Maar het belangrijkste is en blijft, dat vrijwilligers niks moeten maar mogen. Of, iets anders gezegd : hun activiteiten komen uit hun hart, uit hun ziel !!!
Daarom :
HULDE AAN ONZE VRIJWILLIGERS !
SLUIT U MET PLEZIER BIJ HEN AAN !
ZÓ (en alleen zó !) KAN ONSTWEDDE EEN HEERLIJK WOONDORP BLIJVEN !
Vrijwilliger zijn,
is vrijwillig, maar niet vrijblijvend,
is verbonden, maar niet gebonden,
is betaalbaar, maar niet te koop,
is positief denken en doen met als doel:
voor jezelf en de ander een beregoed gevoel!
© Geert Schreuder (de ‘Taikens’) en Klaas Meijer (de ‘Toal’)
