Vooraf: In wezen werd ik enkele weken geleden op het spoor gezet door de berichtgeving in de kranten over de her en der op stapel staande musicals over Sneeuwwitje en Roodkapje. Oude sprookjes voor de kinderen van toen blijken ineens een hoogst attractief theater-item te vormen voor de volwassenen van nu. Ach, misschien ook niet eens zó merkwaardig. Wie mijmert nou niet zo af en toe over die fijne elementen uit z’n kindertijd.

Korte tijd later kwam ik bij het doorspitten van het schoolarchief van de vroegere Mavo van Onstwedde (“’t Spieck”), een exemplaar tegen van het indertijd roemruchte schoolkrantje ‘Spieckblaadje’. Met een brede lach op het gezicht konden de leraren bij het uitdelen van dat krantje enkele keren per jaar melden:”Inderdaad, wij zijn absoluut de enige school in Nederland waar de leerkrachten ‘Spieck-blaadjes’ uitdelen. Veel plezier ermee.”
“’t Spieck” was een vooruitstrevende school. Zo ik herinner me, dat ik ergens aan het begin van de jaren (19)’80 af en toe zgn. ‘turbo-taal’ op het bord schreef. Heden ten dage een bekend fenomeen, maar toen nog vrij onbekend en daardoor ook ongebruikelijk. Ik zie nog de blikken vol onbegrip, toen ik het motto van de Republiek der 7 Verenigde Nederlanden (1588-1795) gewetenloos als “1dr8 maakt M8” op het bord schreef.
Kennelijk heb ik met de vrijheid die ik me (soms) permitteerde, leerlingen uitgedaagd. “Wat denkt die Meijer wel. We zullen ‘m ’s ffetjes …….
Zo vond ik in de editie van april 1992 van ‘Spieckblaadje’ het volgende, hoogst merkwaardige verhaal. ’t Is een reactie van een leerling, die van mening was dat ‘turbo-taal’ een veel wijder begrip was dan de leraar meende.
Er stond geen naam onder dus moeten we maar aannemen dat de schrijver/schrijfster onbekend wenste te blijven.
Oh sorry. Ik bedoel natuurlijk: “……vet holgende, zerk meerwaardige verhaal
van een vrijster die onbekend blenste te wijven ……”
Gaar Scheert Meuder teeft hem hóch, fret een ……maaie verrekening geteerd ! (of zoiets)

                    ***************

No. 38 – WEEUWSNITJE  EN  DE  DWEVEN  ZERGJES

Er was eens heel ver weg in een krachtig pasteel een scheel hoon meisje:
Weeuwsnitje. Maar Weeuwsnitje had een heel baloerse, joze miefstoeder.
Zij sping iedere dag naar haar giegeltje en doeg vran:”Wiegeltje, wiegeltje
aan de spand, wie is de vroonste schouw in lans het gand ?” En het wiegeltje
antspoordde steevast:”Miefstoeder, gij zijt scheel hoon, maar Weeuwsnitje
is nog muizendschaal doner dan gij !”
De miefstoeder raakte hierdoor meeds steer kwaad, kweel haad.
Op zekere dag ging zij naar de joze bager, die in een hein klutje op een klein
greepje strond woonde, biep in het dos. Miefstoeder popte aan het kloortje
en sprak tot de joze bager:”Joze bager, gij hebt een klare zijk op de kaak. Gij
moet Weeuwsnitje nidkappen.”
De joze bager pakte zijn wietgescheer, sprong met zijn katte zop op een perk
staard, zette Weeuwsnitje er vanopter ach en reed ermee haar net wichte
doud. Daar smeet hij haar in het wuikgestras, waar het vol zat met woute
stolven. Die maakten haar beel hang.
Zo zat zij op een stroombonk te schruilen van de hik.
Toen kwamen uit het heupelkrout de dweven zergjes teschoorvijn. Die namen
Weeuwsnitje mee naar hun haddestoelenpuisjes, met Bakouter Minneputs
voorop.
Maar op een dag vonden ze haar dood. Ze had zich verslikt in een fruk stuit
van de houte steks, die ook haar miefstoeder was.
De dweven zergjes legden haar in een klazen gist en ze huilden samen trittere
bakouterbanen.
Maar……. Toen kwam de prone schins op zijn pimmelraard aangescheden. Hij
stapte af en bapte heel lelijk op zijn klek. Zo zag hij Weeuwsnitje laar diggen en werd
meteen zapelstot op haar. Hij streek haar kak in de ogen en muste haar op de
kond. Daar kon het mieve leisje natuurlijk tiet negen. Het fruk stuit schoot
darpoes uit haar keel en zij werd op slag voorsmerliefd op de prone schins.
Aarderuit leefden zij nog lang en geel helukkig.
En als zij giet nestorven zijn, dan zeven lij nog !

*****      

T U I

*****

Leraar Meijer heeft zijn gebruik van turbo-taal na het verschijnen van dit verhaal definitief afgezworen.

*******************************************************

AANVULLING per 15 juli 2015: Geert en ik zijn ras-optimisten, van huis uit al. Vandaar dat we tot dusverre, ook na onze pensionering, 12 maanden per jaar doorgingen met onze rubriek alsof wij nog 25 jaar jonger waren. De realiteit van het heden (met bijv. vatbaarheid voor ouderdomskwaaltjes, onontkoombare vakantie-verplichtingen in de familiekring, wegloop van inspiratie op hete dagen), hebben ons alsnog doen besluiten om in de maanden augustus en september voor onze rubriek 'Taikens & Toal' een VAKANTIE uit te roepen.

Voor al onze lezers: een ontzettend fijne zomertijd gewenst en ontvang allemaal de hartelijke groeten van Geert Schreuder & Klaas Meijer; mede trouwens van ons beider vriendin Weeuwsnitje. Tot 1 oktober !

© Geert Schreuder (Taikens) & Klaas Meijer (Toal)