Familie Stuut

Boslaan 36 is de nieuwe woonplek van Tijmen en Monique Stuut en hun 2-jarig dochtertje Sarah. En wat zijn ze blij en dankbaar. Deze woning kwam via Lefier op hun netvlies, maar ze werden er een aantal malen voor afgewezen. Tijmen vertelt: "We hebben er veel voor gebeden en zien het als Gods leiding dat we het huis uiteindelijk toch toegewezen kregen."

Monique vervolgt: "Het is een mooi en praktisch huis, winkels en school dichtbij, in een christelijk dorp, dat vinden we allemaal pluspunten. Voor ons gezin is dit een ideale woning, al is de tuin achter wel wat klein, maar er is een groot grasveld dichtbij, waar Sarah straks lekker kan spelen en rennen. Beneden is een slaapkamer, boven twee, dus genoeg ruimte." En met de komende gezinsuitbreiding, Monique is hoogzwanger, is het fijn dat hun nieuwe huis klaar is, mede dankzij de hulp van handige familieleden. De nieuwe baby komt in een warm nest!

Tijmen groeit op in Mussel, Monique in Valthermond. Eind 2013 verhuizen ze, vanwege hun werk (daarover later meer), samen naar Amerongen in de provincie Utrecht. Ze komen op een bijzondere wijze in een huurwoning van het Zendings-Diaconessenhuis Bethanië. Er zijn daar nog zeven actieve diaconessen in de leeftijd van 50 tot 79 jaar. Ooit waren er 80 ‘zusters’. De diaconessen hebben o.a. een moestuinproject, waarvan de opbrengst voor minderbedeelden is en ze organiseren taallessen voor allochtonen. Veel vrijwilligers helpen bij hun bezigheden, zo ook Monique en Tijmen.
  
Na vier jaar Amerongen komt er een ommekeer. "Ik heb zo’n 2,5 jaar last van heimwee gehad en wilde graag terug naar het noorden, dichterbij familie en vrienden", vertelt Monique. Ze voelen zich nu thuis in Onstwedde. Ze hebben al kennis gemaakt met de buren naast en tegenover hen. "We ontmoeten aardige mensen, ze zijn heel gemoedelijk en geïnteresseerd, soms een beetje ingetogen. Heel anders dan in Amerongen, waar mensen veel meer op zichzelf zijn...

We hebben de indruk dat Onstwedde een rustig dorp is, al wordt hier in de Boslaan, een 30-kilometerzone, regelmatig te hard gereden", aldus Tijmen. Monique: "Aan de andere kant: het schoolverkeer zorgt wel voor levendigheid, daar houd ik wel van." Wat ze beiden wel missen is het bos. "In Amerongen liepen we vanaf ons huis in drie minuten naar het bos. En we houden heel erg van wandelen. Daarvoor moeten we hier toch even wat verder rijden." Hond Messi, Monique vernoemde hem naar de voetballer, moet het voorlopig doen met uitstapjes in het dorp. 

Tijmen en Monique werken voor de stichting Geloofshelden. Tijmen heeft er een volle baan aan als operationeel manager en Monique werkt 8 uur per week aan de administratie en de boekhouding. Tijmen legt uit: "Met Geloofshelden proberen we in Jip-en-Janneke-taal geloof en sport te verbinden: sport is het werkveld of het middel om mensen over de Here Jezus te vertellen. Zo coachen we sporters in hun christen-zijn in de sportwereld en organiseren we in de zomer allerlei sportkampen voor jongeren. Daarnaast geven christelijke topsporters getuigenissen in kerken/gemeentes, op scholen, etc.

We zijn met een club van zo'n 15 mensen, die 2 tot 8 uur per week (vrijwilligers)werk doen voor de stichting. Ik maak o.a. de jaarplanning, de draaiboeken en mag het geheel coördineren." Tijmen kan enthousiast vertellen over zijn werk. Hij geniet ervan: "Voor de zomerkampen hebben we zo’n 80 leiders uit het hele land. En al vele jaren geven we een Sportbijbel uit: het Nieuwe Testament, aangevuld met getuigenissen van christelijke topsporters. Die Bijbel is een mooi evangelisatiemiddel en biedt aanleiding voor gesprek."

Voor hun werk krijgen ze samen 12 uur betaald, voor de rest leven ze van giften van bekenden en onbekenden. Tijmen doet dit werk al zeven jaar, naar volle tevredenheid, en Monique is al vier jaar actief voor Geloofshelden. Daarvóór was ze budgetcoach en bewindvoerder, een pittige baan.

Wat is nu het mooiste van hun werk? Tijmen antwoordt: "Ik geniet vooral van gesprekken met geloofsinhoud en het dienen van andere mensen." Monique: “De onderlinge liefde in de groep is erg groot, kerkmuren vallen weg.” Tijmen vindt het niet altijd eenvoudig dat hij zo veel verschillende taken heeft. En dat de medewerkers van Geloofshelden zo over het land verspreid wonen, geeft hem, net als zijn collega’s, soms het gevoel op een eilandje te werken.

Vrije tijd wordt goed besteed: Monique is creatief, kleurt graag in kleurboeken voor volwassenen, leest graag, vooral christelijke romans of voorleesboeken voor Sarah. Ook bakken en koken zijn favoriet en Tijmen geniet daar natuurlijk ook van. In de toekomst wil ze weer gaan badmintonnen.

Een gezamenlijke hobby is het wandelen. Tijmen, ook hij leest graag en zal wellicht in de toekomst een balletje gaan slaan. Af en toe gaat hij naar De Bast om een potje volleybal te kijken, samen met Sarah, en ziet dat ook als een mooie manier om contacten in Onstwedde op te bouwen. Tijmen besluit: "We geloven dat we hier in Onstwedde een hele goede tijd tegemoet gaan." Dat wensen we hen ook van harte toe!