Albert Kruiter

Toen ik Albert vroeg of ik hem voor deze rubriek mocht interviewen over zijn hobby, het ultra light vliegen, hoefde hij niet lang na te denken. We maakten een afspraak en twee dagen later zit ik bij hem en zijn vrouw Hannie in de woonkeuken in hun boerderij in Vledderhuizen.

Beide zijn opgegroeid in Vledderhuizen, waar ze nu wonen in de ouderlijke woning van Albert.
Albert is zijn hele leven al gefascineerd door het vliegen. In de tijd dat er nog regelmatig sproeivliegtuigjes voor de landbouw ingezet werden, dacht hij vaak: “Dat zou ik ook graag willen doen”. Het kwam er alleen niet van. Totdat in 1987 een ultra light vliegtuig (ULV) een noodlanding moest maken in zijn korenveld. Het koren was rijp en door de landing was er schade ontstaan. Om de schade te compenseren kreeg Albert op zijn verzoek geen geld uitgekeerd maar in plaats daarvan kreeg hij vlieguren. Al snel kreeg hij de smaak van het vliegen te pakken en besloot zijn vliegbrevet te halen. Zowel het theoretische als het praktische examen werd in één keer behaald.

Albert vertelt dat hij lid is van de MLA Westerwolde (Micro Light Aircraft) in Vledderveen. Zoals bijna alle leden maakt hij gebruik van de vliegtuigen van de club.
Wat is zo leuk aan het vliegen? “Tijdens het vliegen ben je zo vrij als een vogel en je kunt spelen met de elementen”, zegt Albert. Op mijn vraag of hij zelf wel eens een gevaarlijke situatie heeft meegemaakt, vertelt hij: “Ik heb twee keer meegemaakt dat de motor uitviel. De eerste keer heb ik een noodlanding moeten maken in een bietenveld. De tweede keer was een noodlanding in het veld geen optie omdat de grond veel te nat was, het vliegtuig zou dan over de kop slaan. Op het moment dat de motor uitviel bevond ik mij 4 km. vanaf het vliegveld, op een hoogte van 800 m. Deze hoogte was net voldoende om terug te kunnen zweven naar het vliegveld om daar veilig te landen. Na zo’n onfortuinlijke vlucht is het verstandig om zo snel mogelijk weer achter de stuurknuppel te gaan zitten”.
Zijn echtgenoot Hannie houdt niet van vliegen. Ze is in de afgelopen jaren één keer met Albert mee geweest. “Ik sta liever met beide benen op de grond”, zegt ze. Ook hun beide kinderen zijn niet besmet met het ‘vliegvirus’.

Albert vliegt graag naar de Nederlandse of Duitse Waddeneilanden. Ook bezoekt hij regelmatig de vliegvelden van Hoogeveen, Drachten en Apeldoorn (Teuge). Bij een lange vlucht wordt een afstand van ongeveer 200 kilometer afgelegd, maar met de moderne ULV’s of MLA’s zoals ze tegenwoordig genoemd worden, kunnen ook langere vluchten, bijvoorbeeld naar Zeeland, worden gemaakt.
In de beginperiode van de ULV’s in Vledderveen kwamen er regelmatig klachten van omwonenden over geluidsoverlast. In die tijd werden voornamelijk korte vluchten rond het vliegveld gemaakt. Albert vertelt dat de moderne MLA’s grotere afstanden kunnen afleggen en omdat het aantal decibels van de moderne vliegtuigmotoren veel minder is, wordt er niet meer geklaagd over geluidsoverlast.
Het vliegen met een MLA is uiteraard aan regels gebonden. Binnen de bebouwde kom mag men niet lager vliegen dan 300 meter en buiten de bebouwde kom niet lager dan 150 meter. Als maximale vlieghoogte wordt 2000 meter aangehouden. Bij mist en in het donker mag niet worden gevlogen. De piloten zijn aangewezen op hun eigen gezichtsvermogen en bij mist of in het donker is het zicht onvoldoende om veilig te kunnen vliegen.

Net als veel andere leden van de vereniging doet Albert vrijwilligerswerk op het vliegveld, hij is havenmeester en helpt bij het terreinonderhoud.
Naast de vliegerij houdt hij van tuinieren en fietsen. Deze laatste hobby doen Albert en Hannie wel graag samen.

Aan het eind van het interview spreken we af dat we over een paar dagen samen naar het vliegveld gaan om een foto te maken. “En dan kunnen we meteen samen een rondje boven Onstwedde vliegen”, zegt Albert. Oei, daar moet ik wel even over nadenken want ik ben geen held als het om vliegen gaat. Maar ik vind dat ik zo’n mooi aanbod niet kan afslaan en besluit het toch te wagen. Op vrijdagmiddag spreken we af op het vliegveld Vledderveen en ik word rondgeleid door de gebouwen en over het terrein. Het ziet er netjes en professioneel uit.
Dan is het tijd om in het vliegtuig te stappen. Het verbaast me hoe klein het toestel is. Albert legt uit welke handelingen hij moet verrichten vóórdat we de lucht in kunnen. Hij is duidelijk een ervaren vlieger en dat stelt mij gerust. Tijdens het vliegen houdt hij er rekening mee dat ik niet zo’n held ben en we vliegen een mooi rustig rondje Westerwolde. Het is prachtig zonnig weer en het uitzicht is schitterend. Na een half uurtje landen we weer, ik heb ervan genoten!

We praten nog even na onder het genot van een kop koffie in de mooie accommodatie van het vliegveld Vledderveen.

Albert, hartelijk bedankt dat je mij en de lezers iets wilde vertellen over jouw bijzondere hobby en bedankt voor de rondvlucht!