- Terug
- Nieuws
- Clubmens Jan Huiges
Clubmens Jan Huiges
Een onderwerp waarin er kort aandacht is voor mensen die betrokken zijn of zijn geweest bij hun club. Spelers, supporters, bestuursleden, mensen bij de kassa, programmaverkopers, kantine vrijwilligers, omroepers, elftalleiders, trainers, verzorgers, grensrechters, scheidsrechters, kortom alles en iedereen wat maar met een club te maken kan hebben.
Jan Huiges (75) is sinds de oprichting van de Onstwedder Boys in 1963 lid van zijn vereniging. Daarvoor was hij als jeugdspeler lid van V.V.O die door de KNVB in 1955 werd opgeheven omdat het veld waarop gespeeld werd niet meer voldeed aan de toenmalige normen. “Heb altijd gespeeld in een lager elftal, maar trainde daarnaast altijd met de selectie mee. Als reserve doelman heb ik af en toe nog een wedstrijdje in het eerste elftal gekeept.” Jan maakte trainers mee als Henk Knolhof, Jan Wardenburg en Geert Koerts. “Bijzondere spelers die ik meemaakte waren vooral Boy Nijgh met zijn loeiharde schoten bij het afwerken op doel, en Geert Knigge.”
Zilveren speld
Als vrijwilliger is Jan al jarenlang bezig voor zijn club. Zo was hij jeugdleider, trainer van de jeugd en trainer van de lagere senioren elftallen en was en is hij nog steeds clubscheidsrechter van de Boys. Jan fluit nog wekelijks zijn wedstrijden bij de club. Verder bezorgde hij jarenlang het clubblad “De Voltreffer” in het naburige dorp Vlagtwedde, hij deed dit van het eerste tot en met het laatste nummer. Het clubblad is heden alleen nog digitaal te lezen. Jan hielp mee met de bouw van de kleedkamers 3 en 4 en de kantine. Verder zorgt hij er samen met anderen voor dat de accommodatie schoon en netjes blijft. Jan kreeg toen hij 50 jaar lid van de club was een zilveren speld aangeboden van de KNVB.
Met de paplepel
“De sport is me met de paplepel ingegoten. Mijn vader Abel was mede oprichter van de Boys en van de plaatselijke gymnastiekvereniging. Verder was hij ook nog de eerste volleybaltrainer en scheidsrechter in Onstwedde, hierin ben ik mijn vader dus opgevolgd. Het trainen van de volleybalclub heb ik zo’n 25 jaar volgehouden en ik fluit ook alweer 40 jaar voor de NeVoBo (Nederlandse Volleybal Bond) en doe dat tot en met niveau van de derde divisie. Ik ben sinds de oprichting lid van VCO ‘72 en ben inmiddels tot erelid benoemd. Mijn zoons spelen of speelden in het eerste elftal van de Boys en mijn vrouw regelt de pupil van de week en helpt bij thuiswedstrijden van het eerste in de kantine.”