Zo'n vijftig jaar geleden: Schakel naar een bloeitijd

Afl. 141 – 23-01-2019

Als beheerder van het Onstwedder Historisch Archief en schrijver van deze rubriek word je zo af en toe heel aangenaam verrast. Zo mocht ik bv. het afgelopen jaar 2018 ervaren, dat bij meerdere Onstwedders• het besef levendig is (geworden), dat het bewaren van foto’s / documenten / enz. erg belangrijk is voor een goede kijk op de geschiedenis van ons dorp en onze streek. Besef ook dat de kennis van die geschiedenis je bv. weer kan helpen bij het ontwikkelen van een evenwichtige visie op de toekomst. Want verleden en heden hebben veel, heel veel, (zo niet alles) met elkaar te maken!

We mogen zo’n 50 jaar later gerust vaststellen dat Onstwedde aan het eind van de jaren (19)’60 een gouden tijd beleeft.
Het begon ermee dat ter gelegenheid van de aanleg van nieuwe riolering en asfaltering van de Dorpsstraat in 1967 een jaarlijkse OCREA-week in het leven werd geroepen.
Die eerste week van mei bleef ook in de jaren daarna dé week van Onstwedde CREAtief. Die naam werd rond 1970 zelfs op onze huidige dorpsbelangenvereniging Ocrea geplakt. In de jaren daarvoor heette die club ‘Onstweddes Belang’ en bestond het bestuur vooral uit zakenmensen.

De foto van vandaag is van de omslag van ‘De Schakel’, “1e jaargang, nr. 3” anno mei 1969. “Waarom zo’n simpele foto” vraagt u? “En wie mag die oude man in de rechterbovenhoek eigenlijk wel zijn?”
Welaan, ik licht u bij.
“Als straks het gebouw in volle glorie daar zal staan
waar de bejaarden naar toe kunnen gaan,
en wij dan kunnen zien ‘De Zonnehof’ verlicht en schoon,
aanvaardt het dan als een Eerbetoon...”
Zo begint het gedicht van een mij onbekend gebleven “bejaarde H.B.” in het genoemde nummer van ‘De Schakel’. Hij schrijft het ter gelegenheid van de officiële opening van ‘De Zonnehof’ op 30 mei 1969. Anders gezegd: onze ‘Zonnehof’ bestaat anno 2019 vijftig jaar! Hoewel de functie van het gebouw inmiddels is veranderd, is een hartelijke felicitatie natuurlijk (al vast) volledig op z’n plaats.

De opening van ‘De Zonnehof’ is niet alleen het feest van de totstandkoming van een zgn. Dienstencentrum, incl. 20 flatwoningen. Door de inspanningen van de ‘Stichting Welzijnszorg voor Onstwedde en Alteveer’, onder aanvoering van huisarts dr. Jan J. Boer (hij staat op de foto rechtsboven), zijn de verhoudingen tussen Alteveer en Onstwedde enorm verbeterd. Werd voordien vanuit Onstwedde nogal ’s op Alteveer neergekeken, sinds de opening van ‘De Zonnehof’ in 1969 beschouwen beide dorpen elkaar duidelijk en terecht als evenwaardige partners. De grote letter S op de latere omslag van ‘De Schakel’, - ‘De Schakel’van nu zeg maar -, heeft die verbinding in beeld willen brengen.
Waar allerlei dorpskrantjes door gebrek aan vrijwilligers en de groei van internet-media de afgelopen jaren het loodje hebben gelegd, lijkt ’t mij alleen al op sociaal-historische gronden absoluut de moeite waarde om ‘De Schakel’ als verbindingselement tussen Onstwedde en Alteveer te blijven koesteren. Ik hoop dat u die mening deelt.

Er is in Onstwedde eind jaren (19)’60 veel meer gebeurd. Wat? Er gaat een periode van haast onvoorstelbare groei en bloei in, zeker op het sportieve vlak! Bv.: in oktober 1963 wordt op initiatief van enkele dorpsenthousiastelingen als Jan Heikens, Jan Huls en Harm (schoenmaker) Lutjeboer de voetbalvereniging ‘Onstwedder Boys’ opgericht, het openluchtzwembad ‘Vlasmeer’ wordt geopend en de eerste plannen voor de bouw van een nieuwe sportzaal (aan de Landlaan) zien het licht, en dr. Reinder J. Meppelink weet samen met enkele dorpskompanen een heuse Ponyclub in de benen te brengen. (Kijk voor het uitgebreide verhaal over deze verrijking van de sportieve activiteiten in ons dorp maar 's terug in No. 134 - dec. 2017 - van deze rubriek).

Ach, als je in het genoemde nummer van ‘De Schakel’ o.a. de namen leest van Betsy Wolfs-Zwart, Jan-Dirk de Boer, ‘zuster (Geertje) Addens’, Jan Bosschers, Jantina Brakke-Meinders, dan weet je eigenlijk al genoeg. ’t Waren allemaal mensen, die naast hun dagelijkse werk stuk voor stuk gedreven vrijwilligers waren, met frisse en vaak heel goeie ideeën. Als zulke mensen een dorp op sleeptouw willen nemen, dan valt er iets te bereiken. Dan kan een klein dorp groot worden!
En weet u wat ’t mooie van deze geschiedenis is? Dat mag ook in de toekomst!!!

• Mogelijk vergeet ik iemand, maar de families Geert en Harry Luring (Wessinghuizen en Scholtweg), Geert Elze Moed, Engel Huls, Geert Wilts, Harm Migchels en Wim Maarsingh waren daar in elk geval bij.

© Klaas Meijer (k.meijer@onstwedde.info)