‘Vlasmeer'-meerwaarde

Afl. 164 – 17-05-2021

In 1996 deed ik als een van de nieuwe bewoners van het toen nog recent ontwikkelde ‘Plan Jensinghelaan’ een poging om een buurtkrantje in de benen te krijgen. Ik doopte ‘m ‘De Huttentutter Toeter’.
U zult dat wel een ietwat vreemde naam vinden, maar tot uw troost kan ik zeggen dat ik over die naam hoogst serieus had nagedacht.

Ik leg u uit:
a.) de Jensinghelaan ligt achter het gedeelte van de Luringstraat, dat in vroeger tijden ‘De Hutten’ heette;
b.) een ‘huttentut’ is een plant, die we ook wel kennen onder de naam ‘vlasdotter’. Dat is een oliehoudende plant die zo’n 2000 jaar geleden al te vinden was op zgn. ‘raatakkers’ in ons gebied;
c.) in mijn bloedeigen stamboom komt rond 1700 als een van m’n voorvaderen ene Jan Jans Vlasmeer voor. Hij woonde in hetzelfde gebied als waar nu de Jensinghe-/ Huisinghelaan liggen, een gebied waar kennelijk ook vlas werd verbouwd. Anders voeg je immers aan je naam niet ‘Vlas-meer’ toe. De zojuist genoemde vlasdotters zullen vast ook wel op zijn land gegroeid hebben.
d.) dat er zo om en nabij het huidige ‘Onstwedder Boys’-complex ooit een meertje gelegen heeft, is m.i. logisch: het overtollige water van de hoge Holter es (= + 11,5 meter boven N.A.P., aan weerszijden van de Heideweg en van de Es langs de huidige Hardingstraat) zocht zich een natuurlijke weg naar beneden en verzamelde zich op een laag punt. Als je vanaf de Luringstraat hier en daar 1 à 2 meter diep graaft, bewijst de opbouw van de bodem in het Jensinghelaan-gebied deze aanname volledig. Toen ik in 1967 in Onstwedde kwam wonen wisten oude(re) Onstwedders mij bovendien te vertellen, dat het gebied langs de Lynackerslaan in eerdere tijden een hele reeks zgn. ‘drinkeldòbben’ gekend had, plasjes waaruit het vee kon drinken. De sterk leemhoudende bodem zorgde ervoor, dat het water niet in de bodem wegzakte;  
e.) de toevoeging ‘Toeter’ sloeg uiteraard op het communicatie-aspect van het krantje.
Maar mogelijk omdat iedereen ’t nog té druk had met het inrichten van z’n nieuwe huis en tuin, is m’n initiatief voor ons buurtkrantje een jaar later helaas een stille dood gestorven.

“Meijer! Waar slaat dit verhaal nou in vredesnaam op? Dit is toch gehuttentut van het zuiverste water!”
Juist! En dan zijn we precies waar ik in deze aflevering met u heen wilde. Naar het zuivere water van ons aller zwembad “’t Vlasmeer”. Als u de voorafgaande opmerkingen goed gelezen hebt, dan hebt u kunnen concluderen dat dit zwembad dus in wezen de 20e-eeuwse voortzetting is van een meertje/een plas die er 2000 jaar geleden al was.

Op de Werelderfgoedlijst zal ie niet komen, maar dat wij als Onstwedders dat bad mogen, - wat zeg ik? - moeten koesteren, staat buiten kijf. Al helemaal wanneer je ziet hoe een groep bevlogen vrijwilligers de exploitatie van het bad op zich heeft genomen en zo ons bad voor sluiting heeft behoed. De financieel in zwaar weer zittende Gemeente Stadskanaal zag ’t immers allemaal niet meer zo zitten met die dure buitenbaden. (Dat ze daarbij de voorbije 20 jaar (gemakshalve?) allerlei op termijn kostenbesparende maatregelen hebben laten lopen, heb ik u in 2015 in afl. 80 van deze rubriek al ’s uit de doeken gedaan).

Als ik nu het zopas genoemde communicatie-element ‘Toeter’ in de strijd mag gooien, dan kom ik tot de volgende OPROEP:
- Als u, net als ik, ons zwembad “’t Vlasmeer” een uiterst waardevol sport- & ontspanningselement vindt in ons dorp en uw waardering kenbaar wilt maken aan de vrijwilligers die de zorg voor dat zwembad op zich hebben genomen;
- als u zich afvraagt hoe u die waardering tot uiting moet brengen en u bent niet in een financieel armlastige situatie;
- dan vraag ik u om zo spoedig mogelijk een bedrag van 10 Euro over te maken op:
Bankrekeningnummer : NL72 RABO 0380 7090 15 t.n.v. Zwembad “’t VLASMEER” - Onstwedde, onder vermelding van: “Vlas-meer-waarde!”

Een echte zwemmer ben ik niet, maar ik heb m’n tientje intussen wél overgemaakt.
U ook?
Jan Jans Vlasmeer zou trots op ons geweest zijn!

© Klaas Meijer (k.meijer@onstwedde.info)