Dokter Jan Boer veurzag ’t al… (een tussendoortje)

Afl. 117 – 15-02-2017

Ik heb er geen traan om gelaten. Integendeel. U mag gerust weten, dat er zelfs een uitermate tevreden gegrom uit mijn keel opsteeg.”Zo dan. Er bestaan kennelijk toch nog mensen, die niet als lamgeslagen hondjes achter een fopspeen van hoogst beroerde kwaliteit aanrennen. Maar dat het nou uitgerekend de Veendammers zijn, die – zoals ’t er nu uitziet – de definitieve knuppel in het herindelingshoenderhok hebben gegooid...”

U snapt ’t al. Ik heb ’t over de in deze rubriek al eens eerder aangestipte Gemeentelijke Herindeling. Of,- als u dat liever hebt -, de ‘Gemeente Spekdam-in-wording’ (S-tadskanaal/ Pek-ela/Veen-dam). De afgelopen week gaf de gemeenteraad van Veendam in meerderheid te kennen, dat ze die (opgedrongen) fusie niet ziet zitten. Uit de Pekela’s  waren al eerder dergelijke geluiden te horen. En de gemeenteraad van Stadskanaal? Die gaf de afgelopen week juist aan, dat ze helemaal met de op stapel staande “eenwording” konden meegaan. Als je alle achtergronden van zo’n mogelijke fusie 4 jaar achtereen voor de bevolking van diezelfde gemeente Stadskanaal doodzwijgt en je bevolking zo degradeert tot komedianten, dan heb je natuurlijk ook supergemakkelijk “alle recht” van spreken...

Ik begrijp, dat u eigenlijk volgende week als afl. 117 van deze rubriek ‘Ter Maarsch – deel 2’ had verwacht. Dat is helemaal juist. Deze aflevering is dan ook niets anders dan een – laten we ’t maar noemen -, ‘tussendoortje’. Ik kon ’t gewoon niet laten... Mag ik ’t u uitleggen?

Enkele dagen vóór het bericht van de Veendammer afwijzing (let wel: nog niet officieel!) in het nieuws verscheen, vond ik tijdens een van mijn snuffeltochten in de geschiedenis van onze streek, in een bundel van wijlen dr. Jan J. Boer, oud-Onstwedder huisarts (1954-1969)/dichter, een gedicht dat mij in verband met al dat herindelingsgedoe trof. Te meer, daar dr. Boer z’n jeugdjaren doorbracht onder de rook van Veendam, in de Wildervanksterdallen.
In het licht van de boven beschreven actualiteit wil ik ook u dit gedicht, in onze Groninger streektaal, niet onthouden. Temeer, omdat de bundel waaruit het komt, heet:”As de laiwerik zingt” (zie de foto van vandaag)... En leeuwerikgezang klinkt héél mooi!
 
VEENDAM  MIT  TAM-TAM

Veendam
mit tam-tam
wind en broanie
grootshaid as moanie
stolen het woapen
schoeven en schroapen
mit dikke cedels
van grode kwedels.
Hou dat toch kwam?
Zo is Veendam.

Veendam
is rambam
brobbeln en bloazen
moezen en hoazen
daipen, gain boten
wieken mainst sloten
monden deurlopend
wiedwoagen opend.
Hou dat toch zo kwam?
Zo is Veendam.

Veendam
mit tam-tam
veul wind en lewaai
moar nooit ais schier-laai
mainst wotter, gain swait
laifst staail in het klaid
wat swaart is as git
wordt omproat in wit.
Hou dat toch zo kwam?
Zo is Veendam.

Denkt u nou ook, dat ‘t er alle schijn van heeft dat de gemeenteraad van Stadskanaal, onder aanvoering van burgemeester Galama, in de afgelopen paar jaar meer dan enkele ietsjes van die oud-Veendammer mentaliteit heeft overgenomen..???
Voor zover ik weet is er in de overeenkomst tot de stichting van de nieuwe Gemeente Westerwolde (per 1-1-2018) een mogelijkheid ingebouwd, dat Onstwedde alsnog kan aanschuiven.
Misschien zou dat - als 't kan -  wel een prima idee zijn voor de hele gemeente Stadskanaal…
Zodat, – als we dan tóch willen her-indelen –, o.a. op basis van allerlei uitstekende vormen van samenwerking in de voorbije jaren die veelal op basis van burger-initiatieven tot stand kwamen, de uiteindelijk meest logische combinatie van gemeenten het licht ziet...  

Bedankt dokter Boer! U had een heldere, misschien wel visionaire blik!

Een tijd geleden stuurde een website-bezoeker me dit rijmpje toe, ontsproten aan z’n volgeschoten gemoed. Ik voeg ’t hierbij toe als uitsmijter:
Dij olle koarte, (bedoeld wordt: de kaart van Westerwolde)
da’s veur mie de moate.
t Heurt bie n’kander.
Nait bie n aander!!!

© Klaas Meijer (k.meijer@onstwedde.info)