De ‘Driesporen’-ruiters blijven aan de weg timmeren

Afl. 134 – 28-12-2017

Hoe prachtig de Santa Ride Parade ook was, die de middag van zaterdag de 16e december j.l. door Onstwedde trok, bij mij kwamen herinneringen boven aan een foto van ruim 40 jaar geleden. Daarbij realiseer ik me voluit, dat u van mij als semi-professionele terugkijker in de Onstwedder geschiedenis ook niet anders verwacht…
Op de foto begeleidt veehandelaar Albert (“Zwientje”) Lukens uit de Luringstraat, pony Peter (eigendom van de fam. Meems van de Achteresweg)  met z’n zoon Gert erop door de Boslaan, ter hoogte van de huidige MFA ‘De Bast’. We schrijven 23 juni 1977: een dag waarop de leerlingen van alle scholen in ons dorp tijdens de drieweekse ‘Onstwedde 1100’-festiviteiten een schitterende, vooral historisch getinte, optocht verzorgden.

Albert Lukens’ naam is blijvend verbonden de huidige ‘Driesporenruiters’. Als je Alberts zonnige blik op de foto in aanmerking neemt, zou je haast denken dat hij 40 jaar geleden al de voorspoedige groei en bloei van de vereniging voorzag.
De geschiedenis van de Onstwedder Manege begint eigenlijk met de geboorte van de op een na jongste Lukens-telg: Riëtte, begin 1970. Die geboorte was de aanleiding tot een constructief gesprek tussen de nieuwbakken vader Albert Lukens en huisarts, dokter Meppelink. Ook die was namelijk paarden-enthousiasteling. (Tja, waarover mannen ’t tijdens/na een bevalling al niet kunnen hebben. Eigenlijk zijn mannen hoogst merkwaardige wezens...)

Korte tijd later komt ‘t in ‘Brinkhof’ tot de officiële oprichting van de ‘Ponyclub Onstwedde-Alteveer’. De eerste rijlessen worden gegeven in het weiland achter het huis van Albert Lukens. (Dat was ongeveer daar waar nu de laatste huizen van de Jensinghelaan staan). Vanaf de start blijkt de nieuwe vereniging behoorlijk succesvol. De binnenlessen vinden aanvankelijk plaats in een schuur aan de Duinweg. Later moet worden uitgeweken naar Wessinghuizen. Omdat die plek met name voor de jeugdige ruiters-in-spé toch wel wat moeilijk is, wordt actief uitgekeken naar een beter alternatief. Zo komen rond het midden van de jaren (19)’80 plannen naar voren om aan de Driesporenweg, aan de rand van het Manifestatieterrein, een eigen manege te bouwen. In 1986 komt die gereed.

Sindsdien heeft diezelfde manege ‘De Driesporen’ een stormachtige groei doorgemaakt. En we mogen er gerust aan toevoegen dat ‘t, o.a. door de inzet van een grote groep enthousiaste vrijwilligers, met de bloei van ‘de club’ ook prima gaat. Nieuwe hallen worden bijgebouwd en regelmatig zien nieuwe activiteiten het licht.
De jongste organisatorische loten aan de ‘Driesporen’-stam zijn de ‘Ride & Run’-wedstrijden (vanaf 2016) en nu dus de Santa Ride Parade. (De naam van Dorien Smith mag in dit verband trouwens gerust met ere worden genoemd !) Onstwedde slaagt er op deze manier in een stuk vernieuwing, enthousiasme en kracht van vrijwilligerswerk in de wijde regio uit te stralen. En dat is niet alleen goed voor de Manege, maar evenzeer voor een stuk glans van het dorp in algemene zin.

Eén kritische noot zou ik tenslotte nog willen toevoegen. Een kritische noot, die misschien wel hoort bij mijn leeftijd, of bij de tijd van het jaar, of zo…
De Ambachtshoeve ‘Onstwedder Gaarv’n’ staat tegenover de ‘Driesporen’-Manege. Waar die Oude-Ambachten-Club z’n binding met onze streek alleen in z’n naam en z’n producten bepaald niet verdoezelt, doen de Engelstalige benamingen voor de nieuwste Manege-aktiviteiten wat mij betreft wat vreemd aan. Mogelijk passen namen als ‘Ride & Run’ en ‘Santa Ride’ wel helemaal bij de huidige tijd van leven. Daarin staat immers niet alleen ons Groningse dialect onder zware druk, maar zelfs onze Nederlandse taal in het algemeen. Kijk maar naar de taal die gebruikt wordt in de reclame, in de zakenwereld of zelfs in scheldwoorden. Maar in Onstwedder sportuitingen?

In mijn overpeinzingen hierover, zat ik te bedenken dat de zopas genoemde Dorien Smith misschien wel gedacht heeft dat de ‘verengelsing' van haar Smit-/Smid-familienaam tot Smith (dat gebeurde ca. 1870) best wel een beetje in het heden doorgetrokken mocht worden...
Hoe dan ook, als u mijn pleidooi voor het gebruik van onze eigen taal/dialect ouderwetse flauwekul is, dan geef ik u het volgende ter overweging : We gaan per 2018 ook de naam ‘Driesporenruiters’ verengelsen. We maken van die club “gewoon” de ‘Three Track’ers’. Het naast de Manege gelegen Manifestatieterrein kan dan “mooi” worden herschapen in ‘T.T.(Three Track)-circuit’...

Afsluitend:
Ik was van mening, dat ik aan het einde van 2017 niet al te zwaarwichtig bezig moest gaan. Vandaar de combinatie van échte historische feiten met pure flauwekul. We willen het nieuwe jaar toch lekker positief en ontspannen met elkaar ingaan? Toch?
Graag wens ik u toe dat u daarin in 2018 royaal zult slagen + dat u heel veel gelukkige momenten zult beleven in het dorp dat ons allen lief is.

© Klaas Meijer (k.meijer@onstwedde.info)