6 oktober 2017

Raymond en Marieke Postema-Schut krijgen in juni de sleutel van hun huis op Holte 5 en wat zijn ze er blij mee. Vanuit Veendam komen ze, na een zoektocht naar huizen in de omgeving, toch terecht in Onstwedde. Een ruime woning met een grote schuur net buiten het dorp, ideaal voor het jonge gezin. Dochter Eleanor van anderhalf heeft heerlijk ruimte om binnen of buiten te spelen.

Het huis is in 1935 gebouwd, tegelijk met het huis er tegenover. De varkensschuur achter de woning is nu een grote hobbyruimte voor Raymond. "Ideaal", zegt hij, "ook de grote deur in de achtergevel is heel handig voor mijn autohobby." De woning is in de loop der jaren door vorige bewoners mooi gemoderniseerd met een royale kamer en grote woonkeuken. Ook de tuin rondom was keurig onderhouden toen ze het huis overnamen. Marieke en Raymond genieten echt van hun plekje.   

 

Raymond heeft twee rechterhanden. Hij klust graag, of het nu in de woning of aan auto's is. "Ik vind alles leuk", zegt hij. 'Hier in huis ben ik op de bovenverdieping aan het werk. Beneden was alleen een verfje in kamer, keuken, hal en bijkeuken genoeg. En ik ben bezig om een oude Volvo op te knappen." Daar kan hij heel veel uurtjes in kwijt. 

Marieke woont het eerste jaar van haar leven in Engeland, daarna in Goes en als ze een jaar of 7, 8 is verhuist het gezin Schut naar de Havenstraat in Onstwedde. In 2005 betrekken ze het huis aan de Scholtweg. Na haar opleiding gaat ze werken in Groningen als operatieassistente in het UMCG. Nu werkt ze in de huisartspraktijk van haar vader, dokter Schut aan de Dorpsstraat. "Als operatieassistente heb je minder contact met de patiënten en heb je ook sterk wisselende diensten", vertelt ze. "Met mijn huidige baan is dat anders: meer regelmaat in werktijden en veel directe omgang met de mensen die binnen komen." Ze volgt momenteel een verkorte opleiding tot doktersassistente om helemaal ingewijd te zijn in het vak. In november hoopt ze het diploma te hebben.

Raymond is geboren in Borgercompagnie en opgegroeid in Veendam. Hij doet de monteursopleiding en voertuigtechniek en heeft een droom om bij de luchtmacht te gaan werken voor onderhoud aan de F16-vliegtuigen. "Voor een open dag bij de luchtmacht kon je je inschrijven. Als snel werd me duidelijk dat zo'n baan echt voor een kleine, selecte groep is weggelegd. Toen er daarna een vacature voorbij kwam voor brandweerman, heb ik me daar aangemeld." En zo is Raymond nu al weer 7 jaar brandweerman. Het bevalt hem goed. Zijn allereerste ervaring bij de brandweer maakte veel indruk: een auto tegen een boom en het slachtoffer er levenloos naast....

Raymond werkt in Emmen en omgeving vanuit de kazerne, die daar aan de rondweg staat. Het zijn lange diensten. "Van 8 uur 's morgens tot 6 uur 's avonds doen we onderhoud, oefeningen en natuurlijk rukken we uit bij brand. Daarna tot 11 uur 's avonds wachtdienst. Dan zijn we vrij op de kazerne, maar wel aanwezig. Daarna gaan we slapen, ieder heeft zijn eigen bed. Tot 8 uur 's morgens zijn we dan nog aanwezig. Een melding komt natuurlijk altijd onverwacht, maar binnen 1 minuut zitten we in de auto en binnen 15 minuten zijn we ter plekke bij de brand. Per week heb ik 2 of 3 van zulke 24-uursdiensten, zonder regelmaat erin. We zijn altijd standaard met 6 mensen aanwezig, maar er hebben steeds 10 mensen dienst. Als wij moeten uitrukken komt er direct aanvulling op de kazerne.  

Behalve beroepsbrandweerkrachten zijn er ook vrijwilligers bij de brandweer. Dat zijn mensen die naast hun gewone baan opgeroepen kunnen worden. Natuurlijk kunnen die nooit zo snel bij een brand aanwezig zijn, maar komen later assistentie verlenen als dat nodig blijkt. Elke brand wordt geëvalueerd onder leiding van twee externe krachten, die de brandweerlieden hun verhaal laten doen.

"Als er heftige dingen gebeuren, kunnen we goed napraten en is er ook nazorg mogelijk door die psychologisch geschoolde mensen. De kwaliteit van die gesprekken is erg goed", zegt Raymond. De politie is altijd aanwezig voor de gedupeerden van een brand. Die regelt ook een ambulance als dat nodig is en houdt zich bezig met de slachtoffers. Zij zijn het ook die slachtofferhulp in kunnen schakelen voor de mensen die door de brand zijn getroffen. Gelukkig heeft Raymond het nog nooit meegemaakt dat er mensen omkwamen bij een brand. Wel heeft hij een aantal mensen kunnen redden. "Juist omdat wij zo snel ter plekke zijn, is dat vaak nog mogelijk", aldus Raymond.

Hoe voelt het voor een Veendammer om nu in Onstwedde te wonen? "Goed", zegt Raymond, "ik voel me er nu helemaal thuis en mis Veendam niet, al was ik daar in het begin wel een beetje bang voor." Marieke vult aan: "We hebben al meegedaan aan de buurtbarbecue van Holte. Dat was heel gezellig en een mooie kans voor ons om kennis te maken met de buurtbewoners. En de datum voor  de Nieuwjaarsvisite is al weer geprikt. Die werd jarenlang gehouden in Elim, maar nu bij buurtgenoten thuis, omdat Elim verkocht is."  

De Onstwedder Boys zien Raymond in het tweede elftal spelen. Jarenlang heeft hij gevoetbald, de laatste jaren bleef het er bij. Hij is heel positief over de Boys: "De sfeer is echt heel goed, we zijn één team. Als ik door mijn werk eens een keer niet kan komen trainen, dan is dat geen probleem. Dat was in het verleden in Veendam wel anders."

Marieke leest graag in haar vrije tijd. "Het liefst lees ik in het Engels", zegt ze, "en dan met name fantasy-boeken of romans. Ook vind ik het leuk om te koken. En de tuin, daar krijg ik ook aardigheid aan. De vijver is nog door de vorige bewoner dichtgegooid, met onze kleine meid vonden we dat een veilig idee."  
We wensen Raymond en Marieke en de kleine Eleanor heel veel woonplezier op Holte 5 en een mooie toekomst samen.