Kortste college ooit, les voor het leven

Het kortste college ooit - een les voor het leven

De professor stapt de collegezaal binnen en kijkt rond.
“Jij daar op de 8e rij. Wil je mij je naam even zeggen ?” vraagt hij een studente. “Mijn naam is Sandra”, zegt een stem. De professor vraagt haar :”Wil je nu asjeblieft de college-zaal verlaten ? Ik wil je niet meer zien tijdens het belangrijke college dat ik zometeen ga beginnen !”
Iedereen is stil. De studente is geïrriteerd en ze pakt haar spullen traagjes bij elkaar en staat op. “Een beetje tempo graag !” krijgt ze als aanvullend advies toegeworpen.
Ze durft niets te zeggen en verlaat de collegezaal als een geslagen hond.
De professor kijkt opnieuw rond. De overige studenten ogen bangig.
“Waarom bestaan er wetten ?” vraagt de prof aan de groep. Alles blijft stil en iedereen kijkt naar de ander.
“Waartoe dienen wetten ?” vraagt de professor opnieuw.
“Voor orde in de maatschappij” valt ergens in de zaal te horen. Een andere student zegt : “Om iemands persoonlijke rechten te beschermen”.
“Zodat je op de overheid kunt vertrouwen” voegt iemand toe.
De professor is niet tevreden.
“Gerechtigheid !”roept een studente.

De prof moet glimlachen. Deze studente heeft z’n aandacht getrokken.
“Ik dank je hartelijk voor je toevoeging. Heb ik zopas richting jullie studiegenote op een onrechtvaardige manier gehandeld ?” Iedereen knikt.
“Dat deed ik inderdaad. Maar waarom was er nie-mand die protesteerde ? Waarom was er he-le-maal nie-mand die ook maar enigszins probeerde mij een halt toe te roepen ?
Waarom heeft nie-mand geprobeerd om mij met deze onrechtvaardigheid te laten stoppen ?”
Niemand reageert.

“Wat jullie zojuist hebben geleerd zou je niet begrepen hebben in een hele reeks van colleges over dit onderwerp als je het zelf niet had meegemaakt. Jullie zeiden niks omdat ’t jezelf niet betrof. Deze houding is echter een regelrechte aanklacht tegen jullie en tegen het leven anno 2023. Jullie denken dat het jullie probleem niet is zo lang ’t jullie zelf niet betreft. Maar ik vertel jullie vandaag, dat als jullie vandaag niets zeggen als er iets onrechtvaardigs in je omgeving gebeurt, dat je dan op zekere dag zelf het onderwerp van onrechtvaardige behandeling zult zijn en dat er dan nie-mand voor jou zal opkomen. Gerechtigheid komt alleen tot stand via ons al-le-maal !

Wij, wij allemaal, zullen daarvoor moeten vechten !
Of we dat nou doen op ons werk, in onze sportwedstrijden, op het schoolplein, in de trein of in onze vriendenkring, we zullen moeten opstaan tegen onrecht. Wat ? ’t Is onze menselijke plicht om er te zijn voor die ander als die onterecht geslachtofferd wordt !”
De professor geeft aan dat dit college na iets meer dan 5 minuten voorbij is.
Hij laat z’n studenten stil en met nadenkende gezichten achter.

Ik had dit verhaal op 3 mei j.l. vrijwel klaar en wilde ’t doorsturen naar collega Geert Schreuder voor een passende tekening. Door omstandigheden raakte dat echter iets in de vertraging. Zodoende kon ik meekrijgen wat één van de aanwezigen bij het tv-programma ‘Op 1’ meldde toen het over (o.a. Joodse)slachtoffers in de 2e Wereldoorlog ging. Hij stelde voor om nog een gebod aan de 10 Geboden toe te voegen ……… Iets waarover koning Willem Alexander ‘t in een eerdere 4-mei-herdenkingstoespraak ook al had gesproken.
Dat 11e gebod zou dan moeten luiden:”Gij zult niet wegkijken ………..”

U hebt de boodschap van deze aflevering begrepen ? Fijn. ’t Zal veel mensen veel onrecht besparen en het leven in brede zin uiteindelijk veel gelukkiger maken.

© Geert Schreuder (de Taikens) en Klaas Meijer (de Toal)

Tenslotte : Onze hartelijke dank gaat uit naar Jane Somerton-Meijer, een volle nicht van Klaas Meijer, die hem vanuit het Canadese Thunder Bay (Ontario) de kernelementen voor dit verhaal toezond.

Lees alle afleveringen in de rubriek Zo was 't van Klaas Meijer:

Alle overige afleveringen

Lees alle afleveringen in de rubriek Taikens en Toal van Geert Schreuder en Klaas Meijer:

Alle overige afleveringen