Reglement van orde

No. 70 - 24 april 2020 :  REGLEMENT  van  ORDE

Van diverse kanten hoorde ik de laatste weken, dat je alle ellende die de corona-crisis met zich mee heeft gebracht, eigenlijk al enkele jaren kon zien aankomen. We waren er als wereldwijde samenleving van flapdrollen aan gewend geraakt dat alles wat we wilden (gewoon ?) moest kunnen. En ook snel s.v.p. Als er (soms ?) ‘s iets misging dan zorgden we er met onze moderne techniek toch altijd vlotjes voor dat alles weer onder controle kwam. Toch ?
We zagen de mens/onszelf in een soort godenrol bij wijze van spreken.
“Nou, met die instelling zijn we dan nu wel eventjes stevig op neus en vingers getikt !” is een reactie die ik veel hoorde.
 
Regelmatig melden onze deskundigen ons, dat ze – hoe triest ook – nog geen idee hebben hoe lang deze ‘anderhalvemetersamenleving’ ons leven op de kop zal blijven zetten.
Daarom is ‘t naar mijn mening juist in deze tijd van crisis en beperkingen een goed idee om ’s wat  knusjes te mijmeren over positieve kanten van de tijden van weleer. De rubriek ‘Zo was ‘t’ een beetje in de geest van ‘Zo kon ’t toch ook ?’,  zeg maar.

’t Was in wezen puur toeval, dat ik op het thema van deze aflevering kwam.
’t Begon met een gevoel van medelijden met een mij bekend jong stel, dat dezer dagen in de huwelijksboot zou hebben willen stappen. Gelet op de huidige crisistijd, zo vertelden ze, zagen ze daarvan echter vooreerst toch maar af. Hun plan was namelijk om er een ouderwets gezellig feest van te maken: met vooraf een vrijgezellenavond voor beiden en natuurlijk een spetterende bruiloft als sluiting. Een huwelijksceremonie zoals die, - enkele tientallen jaren geleden nog -, algemene gewoonte was en waarbij liefde, plezier, humor, vriendschapsbanden, enz. de kernelementen van het feest waren.

Diezelfde dag viel mij bij het zoeken naar informatie over een heel ander onderwerp een zgn. ‘Reglement van Orde’ voor de neus. Die was ons zo’n 30 jaar geleden ter verhoging van de feestvreugde uitgereikt bij de ingang van een bruiloftszaal,.
De relatie tussen dit ‘Reglement van Orde’ van toen en de ‘Voorschriften t.b.v. de ‘Anderhalvemeter-samenleving’ van anno 2020, vond ik té mooi om te laten lopen. Misschien kunnen (vrienden van) bruidsparen er in de toekomst ooit nog ’s iets mee en anders geniet u maar “gewoon” van de creativiteit van de opsteller(s) van toen.
(Even voor de goede orde: in verband met regels van privacy zijn de hieronder genoemde namen uiteraard geanonimiseerd).

Bij binnenkomst van de bruiloftszaal kregen wij onderstaand blad in de handen gedrukt:

                                               OPSPORING  VERZOCHT !

Het politiekorps van Stadskanaal en Westerwolde vraagt nadrukkelijk uw aandacht voor het volgende:
Vandaag in de late namiddag hebben Wupke Schiettekatte en Krelis Kramdraad onder uiterst nerveuze omstandigheden hun woning verlaten. Ontvoering en/of gijzeling kan hierbij niet worden uitgesloten.
Een ieder die inlichtingen kan verstrekken wordt vriendelijk doch ook dringend verzocht ons hiermee niet lastig te vallen, maar liever een ander politiekorps hiermee op te zadelen.
Het signalement van beide personen in kwestie luidt als volgt :

SIGNALEMENT  MAN:

- Naam...…..: Krelis Kramdraad
- Geboren....: jazeker
- Leeftijd.....: is eigenlijk nog een broekje
- Lengte …...: kan uit de dakgoot drinken
- Voeten …...: groot genoeg om wegenbelasting te moeten betalen
- Beroep …...: kan nog wel wat worden
- Haar ……....: op dit moment nog genoeg
- Gewicht.....: tja, een beetje latterig

SIGNALEMENT  VROUW:

- Naam…….: Wupke Schiettekatte
- Geboren..: lang geleden
- Leeftijd …: tel dat zelf maar uit
- Voeten …: ondermaats
- Beroep …: bazige bij
- Haar …….: is met haarlak vastgeplakt
- Gewicht..: de weegschaal was kapot ………

************************************************************************
Op de fraai bebloemde tafels in de bruiloftszaal lag vervolgens voor iedere bezoeken een :

                                         REGLEMENT van (WAN)ORDE

Art. 1 :   Dit feest begint aan tafel en eindigt aan tafel. Dus niet onder de tafel.

Art. 2 :   Wie niet opgeruimd is, wordt opgeruimd.

Art. 3 :   Mocht u per ongeluk een volle kom saus op uw nieuwe jurk of beste pak laten
              vallen : NIET GETREURD. Uit de keuken zal direct nieuwe saus worden gehaald.

Art. 4 :   Wie de hele dag in het Gronings, Drents, Twents of een ander dialect kletst, is
              verplicht een speech van minimaal 3 minuten te houden.

Art. 5 :   Als twee gasten tegelijkertijd het woord vragen, heeft de dikste voorrang, zodat
              hij zich niet langer dik hoeft te maken.

Art. 6 :   Het is ten strengste verboden elkaars gebitten te lenen.

Art. 7 :   Het is ten strengste verboden elkaars glas leeg te drinken. Tenzij men scheel is
              natuurlijk.

Art. 8 :   Het is toegestaan om met bloemen naar het jonge paar te werpen. Het wordt
              echter sterk afgeraden om de bloempot eraan te laten zitten.

Art. 9 :   Wie zijn kluts of zijn hoofd kwijt raakt, behoeft niet te wanhopen, want alle
              gevonden voorwerpen zijn na afloop van het feest terug te verkrijgen bij de
              ceremoniemeester.

Art. 10 : Voor de mensen die nergens om kunnen lachen : er hangt een spiegel in de
              garderobe.

Art. 11 : Klachten over het eten of over de drank vóór het nuttigen uiten. Wat eenmaal
              binnen is kan niet meer geruild worden.

Art. 12 : Wie iets doen wil, geve dit te kennen aan de ceremoniemeester. Wie iets doen
              moet, kan ongevraagd zijn/haar gang gaan.

Art. 13 : Het is niet wenselijk zich te verslikken, luid te hikken, te veel te bikken, in iets te
              stikken, zijn/haar enkels te verzwikken of borrelglaasjes uit te likken.

Art. 14 : Dit feest wordt gevierd onder het motto:”Eer het bruidspaar en doe hen, maar
              ook jezelf niet tekort”. Zij hebben namelijk zat.

*************************************************************************
Bij het verlaten van de feestzaal kregen we tenslotte dit document nog in de handen gedrukt.



Geert Schreuder (de Taikens) & Klaas Meijer (de Toal)