Al bijna zestig jaar hechte vrienden

Ze komen allemaal uit Onstwedde, zaten er op school en gingen altijd naar het Verenigingsgebouw Het Tehuis van de Nederlands Hervormde Kerk. Acht kameraden, door dik en dun.

Inmiddels zijn we bijna zestig jaar verder en zien ze elkaar nog steeds. Drie van de jongens zijn inmiddels overleden, maar de overige vijf, hun vrouwen en de vrouwen van de overledenen maken nog steeds samen uitstapjes.

“Al vanaf de eerste keer dat we contact met elkaar hadden, merkten we dat we goed door een deur konden,” zegt Engel Huls, “het klikte direct en we deden ook veel dingen samen. Zoals dat bij jongens in die leeftijd gaat. Later kwamen de vrouwen erbij en gelukkig was dat ook een hechte club.”

Zijn vrouw Trijnie beaamt dit: “Toen ik bij Engel kwam, was het zo dat ik de vriendenclub er gelijk bij kreeg. Als er een verjaardag was, of een trouwerij, dan gingen we heen. In latere jaren ook bij de geboorte van kinderen en andere gelegenheden.”

Tegenwoordig gaan ze niet meer naar alle verjaardagen, maar spreken ze een paar keer per jaar af om te gaan fietsen, of andere leuke dingen te doen. En bij jubilea zien ze elkaar ook.

Agenda
Afgelopen vrijdag was de vriendenclub weer bij elkaar en werd de agenda voor het komende jaar uit de doeken gedaan. Dit alles onder het genot van een hapje en een drankje.

“Wij regelen altijd een fietstocht vanuit Stadskanaal door Drenthe en Derk Smith regelt dit vanuit Vlagtwedde, om daar een rondje te fietsen. Daar hebben we ook nooit commentaar op gehad. Zo lang het goed gaat, moet je dat niet veranderen is de gedachte”, aldus Engel Huls.

Natuurlijk kwamen de anekdotes weer op tafel, over die keer dat ze bij het 25-jarig huwelijk van Geert Volders de cadeaus meenamen naar zijn huis, maar ook de baal strooisel die ze gekregen hadden en het idee opperden om deze maar door het hele huis te verspreiden.

Chaos
“Ik heb nog nooit zo’n chaos gezien,” zegt Trijnie, terwijl ze weer hardop moet lachen, “Het hele huis zat onder de rotzooi. Ik geloof niet dat Geert daar blij mee was.”

Of die keer dat ze langs gingen bij Derk Smith om een kop koffie te halen, maar omdat Derk niet thuis was en de deuren volgens oud gebruik open waren, hadden ze de was binnen op waslijnen gehangen.

Engel: “Jammer genoeg konden ze aan de bandensporen van mijn auto (een Eend) zien dat ik dat geweest was.”

En zo konden ze nog veel meer verhalen uit de mouw schudden.

“Het mooiste is, dat we na al die jaren nog nooit kwaad op elkaar geweest zijn. Er valt nooit een onvertogen woord en als er wat is, dan wordt het uitgepraat.”

Bron: De Kanaalstreek