Jan en Sylvia van Dijk

Het is goed toeven op het terras bij Jan en Sylvia van Dijk aan de Ter Wuppingerweg 13. Wat een rust, wat een mooi uitzicht op groei, bloei en een vijvertje. Vanuit Schipborg zijn ze begin juni naar Onstwedde verhuisd. Hoe zijn ze hier terecht gekomen? Jan vertelt: "We hadden al een aantal jaren de wens om wat vrijer, ruimer en stiller te wonen. Vijf jaar geleden waren we al eens in Onstwedde om kippen te kopen van iemand aan de Beukenweg. Af en toe fietsten we in deze omgeving." Sylvia vult aan: "Op internet keek ik regelmatig naar huizen in deze streek. Maar ook Emmen en Bellingwolde zijn in beeld geweest. Afgelopen winter reden we weer eens door Ter Wupping op een mistige, kille dag. Ons trok deze plek, aan een stille weg, toch redelijk dicht bij het dorp en met een aardig terrein rondom het huis. Ook de drie jongste kinderen, die mee waren bij de bezichtiging, waren direct enthousiast. Begin 2018 hebben we het huis gekocht."

De woning is van het begin van de 20e eeuw. Er is in de loop van de tijd van alles aangebouwd en gerenoveerd. Jan zit nu dichter bij zijn werk op de Gereformeerde basisschool Piet Prins in Stadskanaal . Hij heeft groep 6, 7 en 8 onder zijn hoede. Al 33 jaar werkt hij als leerkracht, waarvan 14 jaar op de Piet Prins. Het leukste van zijn werk vindt hij de afwisseling van vakken en situaties, zoals de tijdelijke verhuizing van de school naar een ander gebouw, de Parkwijkschool aan de Burgemeester van Sevenhovenstraat, vlakbij het Julianapark in Stadskanaal. "We moesten een half jaar weg in verband met de verbouwing van onze school", vertelt Jan. "Het schoolplein in de Parkwijk  was erg mooi en af en toe gingen we met een groep lesgeven in het park. Het was een mooie periode. Maar nu we weer terug zijn, is het ook fijn werken. We hebben nu bijvoorbeeld vloerbedekking in de lokalen. Dat dempt geluiden en geeft meer rust."

Jan geniet van zijn werk als leerkracht op de school. De Piet Prinsschool is een kleine school met zo'n 60 leerlingen. Werkplezier en stressvrij werken zijn voor hem belangrijk. De lessen moeten goed gepland worden met drie groepen in één lokaal. Maar daar draait hij zijn hand niet voor om. "Je moet je boerenverstand gebruiken", zegt hij.  Dat houdt hij zijn leerlingen bij de rekenles ook voor. En dan heeft hij zelf een beker boerenkarnemelk op zijn tafel staan voor de lunch. Van gekkigheid houdt hij ook, zoals het geluid van een wild zwijn nadoen tijdens het schoolkamp. De meeste kinderen vinden dat geweldig, sommigen worden er toch wat bang van...

Sylvia heeft jarenlang in de verpleging gewerkt. Ze begint daarmee in de Berg en Boschkliniek in Bilthoven. Ondertussen studeert ze erbij om ook als operatieassistente te kunnen werken. In Harderwijk kan ze daarmee aan de slag. Als ze in Schipborg gaan wonen vindt ze een baan in een zorgcentrum in Zuidlaren. Wanneer de eerste dochter, Hilde, wordt geboren, stopt ze met werken. In de loop der jaren volgen Geert, Bart-Jan, Renske, Henk en Tjitske. De oudste is nu 25 jaar, de jongste 16. Hilde werkt in de verpleging en Geert in de waterbouw. Bart-Jan studeert nog, hij doet biologie. Renske is aan het reizen met haar vriend, Henk volgt de MBO-opleiding Engeneering en Tjitske start met de opleiding tot schoonheidsspecialiste. De jongste drie kinderen wonen nog thuis, de anderen zijn inmiddels uitgevlogen.

Jan en Sylvia houden beiden van de natuur. Ze zijn erg blij met hun nieuwe plek in Ter Wupping, waar rust, ruimte en natuur volop aanwezig zijn. "We hebben hier een heel fijne buurt", zegt Syliva. "Uitzicht op een weilanden, die ecologisch beheerd worden, de koeien, de vogels, dichtbij de bossen, prachtige wandel- en fietsmogelijkheden, aardige buren." Jan herkent vogels op uiterlijk en geluid. "Hoor je dat?", vraagt hij tussendoor, "dat is een fazant". Op eigen erf scharrelen ook loopeenden, die verzot zijn op slakken, er zijn kippen met kuikens, duiven en Bordercollie Swift vermaakt zich prima in de ruime tuin.

Tuinieren doen Sylvia en Jan samen, zowel in de sier- als in de moestuin. Ze gaan nog wat dingen veranderen in de bestaande tuin. En dan is er nog de volkstuin in Zuidlaren, vol met o.a. bessenstruiken. Aan het eind van het groeiseizoen stoppen ze daarmee, maar nu is er nog volop te oogsten. "De bessenstruiken hebben het heel goed gedaan", vertelt Sylvia. Ze heeft de vruchten verwerkt tot jam. Het is de bedoeling om in hun nieuwe tuin nog meer fruitbomen aan te planten en de bosrand wat uit te dunnen om meer zicht op de omgeving te krijgen. "We vinden het fijn om de koeien, de reeën en andere dieren te kunnen zien."

Sylvia zit ook graag achter haar naaimachine om patchwork-kleden te maken en af en toe ook een kledingstuk. Een van de dochters is ook erg creatief en schildert dieren op panelen. Sylvia pakt er een paar bij van een olifant en een ree. Jan heeft op zijn vrije dag nog een klusje als tuinier in hun vorige woonplaats, waar hij eens in de twee weken een tuin met een stuk bos verzorgt, waarin ook een Schotse Hooglander vertoeft. Hun dagen zijn goed gevuld, maar ze genieten ook graag van de rust en stilte om hen heen.

Van contacten leggen in het dorp is het nog nauwelijks gekomen. Daarvoor wonen ze er nu nog te kort. Maar buurtgenoten hebben zich al voorgesteld, kennissen uit Schipborg en familie zijn al langs geweest, de kinderen komen regelmatig in het weekend thuis, dus aanloop is er genoeg. Ze zijn samen naar het Oogstfeest geweest. "Heel boeiend," zegt Jan. En Sylvia vult aan: "De Onstwedde 1-2-3-4-wandeling vonden we ook erg de moeite waard".

Op zondag gaan ze naar de Christelijke Gereformeerde kerk in Mussel. Een collega van Jan is daar lid en nodigde hen uit voor de diensten. "Er wordt daar goed gezongen, en mooie liederen", vertelt Jan, "en ook de kinderen voelden zich er direct thuis. De jeugd heeft toch de toekomst. Daarom gaan we voorlopig daar naar toe. Misschien dat we een andere keus maken als de kinderen de deur uit zijn."
We wensen Jan en Sylvia en Renske, Henk en Tjitske veel woon- en werkplezier op hun nieuwe plekje in Ter Wupping. De vogels zullen hen elke dag trakteren op een fluitconcert!