Herinneringen van Tine Boer

Woonzorgcentrum St. Franciscus heeft markante bewoners. Op 23 mei hebben we u kunnen laten genieten van de herinneringen van zuster Adriana als verloskundige tijdens een verhalencafé. Mevrouw Tine Boer-Ensing woont sinds 3 jaar in St. Franciscus. Haar man was dokter Jan Jacob Boer, huisarts in Onstwedde en Alteveer. En latere directeur van het Refaja ziekenhuis. Waar ook mevrouw Boer als verpleegkundige heeft gewerkt.

Voor deze periode werkte ze als verpleegkundige in het Academisch ziekenhuis te Groningen, en later in het Vancouver General Hospital in Canada.

Op haar leeftijd van 92 jaar is ze lichamelijk en geestelijk nog goed bij. Vorig jaar reisde ze nog alleen met het vliegtuig naar Vancouver, waar haar broer woont. Eigenlijk heeft ze geen begeleiding nodig. Meerdere keren heeft ze de reis gemaakt en weet hoe er te komen. Het is 8 uur vliegen naar Vancouver. De vliegreis vindt ze wel wat saai. “Je zit zo hoog dat je niks ziet. Maar een dutje kan ook als je daar zin in hebt”.

Mevrouw Boer is op het eiland Java geboren. Het gezin heeft in de stad Magelang gewoond op Midden-Java. Haar vader was onderwijzer.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog heeft ze 3 jaar in een jappenkamp gezeten. Zij werkte daar in een ziekenzaaltje. Het was afzien. “Je kreeg te weinig te eten en je zat gevangen. Er moest gewerkt worden en je moest voor jezelf zorgen. Maar de maaltijden waren schaars en af en toe was er honger”, verteld ze. Zij verbleef samen met haar moeder in een barak. Drie broers waren elders in een barak ondergebracht in het kamp. Haar oudste broer was naar heel ergens anders op Java heen gestuurd. Haar vader zat ergens op Sumatra, maar ze wisten niet waar. Gelukkig werd na de capitulatie het gezin weer herenigd. Na de oorlog werden ze wel goed door de Japanners verzorgd, hoewel gedwongen. De Javaanse bevolking had hun spontaan allerlei eten gebracht.

Na de oorlog is mevrouw Tine Boer op haar 21ste naar Nederland gekomen. Aan de kou en de winters is ze eigenlijk nooit echt gewend geraakt. Ze heeft er eigenlijk een hekel aan en het is haar ook niet gauw te warm. In Indonesië is ze 2 keer terug geweest. Samen met haar broer en 1 keer alleen.

In Huize St. Franciscus bevalt het haar prima. Het is een goed huis.

Bron/foto: Parkstad Veendam