Klaas ten Have

Ik ben Klaas ten Have, geboren in Onstwedde en er jaren met veel plezier gewoond, Ik had er een bakkerij (van mijn vader over genomen in 1960). Ik was het derde kind in de familie ik had 2 oudere zusters 9 en 12 jaar ouder dan ik. Ik ben dus een echte nakomer.

Mijn vader was heel blij dat hij een opvolger had. Zo ging dat vroeger en voor mij niet zo erg want aan leren had ik een pest. Na de lagere school ging ik naar de Mulo (korte vreugde als je twee maal moet blijven zitten in dezelfde klas).

Maar ik moest mijn vak wel leren en ging dus naar Groningen naar de bakkersschool. Dat was dus overdag mee helpen om brood te bezorgen en dan 's avonds met de bus naar Groningen Twee jaar lang en uiteindelijk een diploma.

Dat was een andere tijd dan nu. Er waren in Onstwedde nog zeven bakkers maar toen werd praktisch wel al het brood bezorgd. We hadden allemaal een winkel maar de grootste omzet werd toch met het venten behaald.
Er waren grote gezinnen, die toen op de zaterdag nog 12 witte broden (bruin was er toen praktisch niet) en nog een heel roggebrood 5 ponders erbij. Dat werd in de kelder gelegd en als je er dan op maandag terug kwam moesten ze eerst even kijken wat er nog lag. Er werd toen niet geklaagd wanneer het brood één of twee dagen oud was.

Toen ik 17 jaar was ben ik naar de Bakkersschool in Wageningen gegaan en moest ik in een kostgezin verblijven. Er waren trouwens meer jongens gelijk met mij. Een heel gezellige tijd, maar ik moest heel veel leren want mijn vooropleiding was niet hoog genoeg. Met met bijlessen heb ik het toch gehaald in één jaar tijd. Ik moest wel op eigen benen leren staan, thuis werd ik eigenlijk wel wat verwend wat geen wonder is met zoveel leeftijd verschil.

Ik was 18 jaar en had mijn diploma op zak. Maar toen moest ik mijn militaire dienstplicht vervullen. O, wat was het koud in februari ik moest naar Breda ver weg en koud brr-brr.
Doordat mijn vader niet zo jong meer was en altijd problemen met zijn benen had kon hij eigenlijk het werk niet meer doen en wilde wel van die bakkerij af en dus had ik geluk, mijn bedje lag gespreid.

Ik had intussen ook al een meisje leren kennen, ze kwam niet uit Onstwedde wat in die tijd wel erg vaak de gewoonte was, maar uit Wedde. We zijn in augustus 1960 getrouwd. Nog wel erg jong maar O, wat was het een mooie tijd.

Twee jaar later werd onze eerst dochter geboren en in '63 en '64 nog dochters. Een nakomertje kwam er nog in 1970, wel weer een meisje. Ze waren allemaal gezond en dat was wel het belangrijkste, alhoewel ik altijd wel graag een zoon had willen hebben.
Onze kinderen zijn allemaal goed terecht gekomen, twee zelfs met zelfstandige zaken: Carla met haar kapsalon in Onstwedde en Inge met een schoonheidssalon in Stadskanaal.

Wij wonen dit voorjaar al weer 14 jaar met veel plezier in Stadskanaal, een beetje vrij en niet in de drukte.
Gelukkig zijn we nog goed gezond en doen we wel vrijwilligerswerk in en bij Maarsheerd. Elke maandag bezorg ik met een elektrokar maaltijden bij de oudere mensen, wat wel heel dankbaar werk is. En we bedienen samen een weekend in het restaurant. Wel druk maar ook wel leuk. Ik ben eigenlijk gelijk met mijn buurman mee naar het zangkoor gegaan: de Nozselie Singers, een shanty koor. ik doe dit met heel veel plezier en we hebben vaak uitstapjes met het koor. Veel naar Duitsland en waar iets leuks is te beleven.
Ook ben ik nog af en toe dress-man oftewel een showtje lopen voor modehuis Heije Wubs in Onstwedde.

In en om Onstwedde is het heerlijk om te fietsen. We hebben ook nog een jaartje in Sellingen in ons zomerhuisje gewoond, daar kon je nog mooier fietsen maar in Stadskanaal is fietsen niet zo geweldig.

Wij wensen een ieder een gezond en een voorspoedig 2013.

Tot ziens in Onstwedde.
Klaas en Trijn ten Have

e-mail