2 januari 2014

VRIJDAG 1 MAART VAN HET SCHRIKKELJAAR 1968
Op deze dag ging ons dienstverband in bij de "Vereniging tot Stichting en Instandhouding van lagere scholen op gereformeerde grondslag".  
De maandag daarna begon voor Leny en mij een periode waarin we samen met het bestuur en de ouders en de kinderen, met heel veel plezier en hard werken, fantastische jaren hebben gehad.

DE ZEVENTIGER JAREN. WAT DE ECONOMIE BETREFT, BEPAALD GEEN MAGERE JAREN.
Ook in Onstwedde  wist men daarvan goed gebruik te maken. Om maar iets te noemen: de Onstwedder Gaarv'n, de Ocreaweken en de Zonnehof. De Boerderij voor de jongeren en de TRIMBAAN voor iedereen! Om de conditie te bewaren of te verbeteren. Aan de Dorpsstraat een bibliotheek en een postkantoor. In de "nieuwbouw" een zwembad, een sportzaal en ook de Langeveldschool.

PROFESSOR LANGEVELD SCHREEF DRIE BOEKEN VOOR DE OUDERS EN LEERKRACHTEN:
-    Scholen maken mensen (1967) - Maar dat kunnen ze niet alleen!
-    Elk kind is er één (1974) - Dus uniek en eenmalig en onaf!
-    Mensen worden niet geboren (1979) - K i n d e r e n wel!

In de titels van deze boeken gaf hij glashelder aan waar het in opvoeding en onderwijs om dient te gaan! Dat het aan ouders en scholen is om samen, de hun toevertrouwde kinderen te helpen en te ondersteunen. Helpen om kind te zijn en mens te worden. Dat is ook zichzelf te worden en te zijn.
Jammer dat in De Bast niets aan Langeveld herinnert. Een gemiste kans vind ik.

Nogmaals, het waren drukke- leerzame en vooral geweldige jaren.
Wat mij persoonlijk betreft, ik heb in die jaren heel veel bij geleerd en ook het nodige afgeleerd. Voor beide ben ik jullie allemaal heel dankbaar.

ZO EN NU “HOE IS HET MET ONS?”
Leny en ik zijn nog steeds bij elkaar omdat we van elkaar houden. Leny is sinds 1982 MS-patient. Ze is thuis afhankelijk van de rollator. Als we de deur uit gaan hebben we een aangepaste auto en een rolstoel. Samen kunnen we nog heel veel en dat doen we dan ook met veel plezier.
Onze kinderen hebben alle drie een fantastische partner gevonden en daarmee hebben wij ook drie geweldige zonen.  
Daarnaast hebben we 5 kleindochters in twee kleuren. Ze wonen in Malden (Ida), Soest (Rolinde) en in Utrecht (Judith). Dus wij zijn regelmatig op pad. Gelukkig is autorijden voor ons nog altijd een feestje!!  
Zowel de dochters als zonen hebben hun universitaire studie met succes afgerond. Ida is tevens gepromoveerd en Marcus is daarbij ook nog Professor geworden in Rotterdam (Erasmus).
Onze kleindochters zijn alle vijf erg lief (meestal) en gezond. Ze hebben het druk met school, sporten en feestjes. Over alle drie zijn ze  "tevreden tot zeer tevreden".  Maar wat betreft de scholen klagen ze regelmatig over belachelijke hoeveelheden huiswerk.  

KORTOM:
Het gaat heel goed met ons. We hebben onze kinderen en kleinkinderen, ons gerieflijke en aangepaste huis, met buren wederzijds en tegenover, die altijd voor elkaar klaar staan. En daarnaast ook nog een beperkt aantal vrienden en vriendinnen!! Wij zijn rijk gezegend!

Het ga jullie goed. Met elkaar, met De Bast en met jullie mooie dorp.  

Ach ja, hou as dan ook, Onstwedde was en is en blift DE VEURSTAD VAN STADSKENOAL!

Op de foto: van links naar rechts de dochters Ida, Judith en Rolinde met hun gezinnen. Onder Johan en Leny Oosterheert.

e-mail