30 januari 2013

Graag werk ik mee aan het verzoek om iets over mezelf te vertellen voor de rubriek van oud Onstwedders van de site www.onstwedders.info.

Het is al weer heel lang geleden dat wij, Geert en Lenie Renkema samen met onze kinderen Bert, Marieke en Liesbeth, in Onstwedde kwamen wonen. Daarvoor was ik onderwijzer aan de Christelijke lagere school in Grijpskerk. Toen ik daar vijf jaar werkte werd ik in 1975 geattendeerd op de vacature van hoofd op de Professor M.J. Langeveldschool. Lenie en ik zijn eerst eens gaan kijken. Ik was als geboren Groninger nog nooit eerder in Onstwedde geweest! We genoten van het prachtige landschap en ik herinner me dat we toen ook even op bezoek zijn geweest bij dominee Goris, die we kenden, omdat hij daarvoor predikant was in mijn geboortedorp. Dezelfde dag nog heb ik een sollicitatiebrief geschreven en de procedure had een positief verloop. Ik herinner me de eerste contacten met de school nog goed. Het klikte meteen met het team en het bestuur, dat toen onder leiding stond van de heer Bert Sandee. Voor de verhuizing liet het bestuur het meestershuis (Dorpsstraat 30; nu parkeerplaats van de supermarkt) voor ons schilderen en we werden door het bestuur en het personeel en later ook door de ouders en kinderen hartelijk ontvangen. Ik werd goed wegwijs gemaakt door mijn voorganger Johan Oosterheert, die nu ook in Emmen woont en waarmee we nog steeds contacten onderhouden.

Ik heb met veel plezier gewerkt aan de Langeveldschool. Het was een school met een enthousiast team en een actief bestuur. Er werd hard gewerkt maar er was ook tijd voor gezelligheid. Zo herinner ik me dat we de ‘personeelsvergadering’ afsloten met een drankje en een kroket. De leerlingen wisten dit en haalden graag de kroketten, want ze mochten dan ook één voor zichzelf meenemen.  Ik denk ook aan het kamperen met toen nog de ‘zesde klas’. Ook het team ging mee en ik vroeg me wel eens af wie zich er het meest opverheugden de leerlingen of de teamleden. De verjaardagen van de leraren werden uitbundig gevierd. Zo begonnen we de verjaardagen met alle leerling en teamleden rond de palissade en zongen we de jarige toe. Ook aan de samenwerking met de ouders bewaar ik goede herinneringen. Er waren veel ouders die graag hielpen, bijvoorbeeld bij het leesonderwijs, het werken met techniekdozen, bij de expressievakken en natuurlijk bij uitstapjes en het organiseren van schaatswedstrijden op de vijver tegenover de school.
Ik heb in die tijd veel geleerd. Ik kwam in feite binnen als jong broekje (27 jaar) met allerlei soms ook wat ‘wilde’ ideeën en dan is het de kunst om de kern van je ideeën met anderen te delen en samen te werken aan uitvoering van goed  en modern onderwijs met draagvlak in de schoolgemeenschap. Na een poosje gingen we als school samen met enkele andere scholen in de regio samenwerken aan de experimentele basisschool. Ook dit was een mooie tijd. We konden als school onze ervaringen met andere vernieuwingsscholen delen en van elkaar leren. De School advies- en begeleidingsdienst in Oost Groningen speelde daarbij een belangrijke rol. Ook de kleuterschool ‘De Regenboog’ deed onder leiding van Grietje Flik actief mee aan dit experiment. Het leidde tot een vruchtbare en plezierige samenwerking.
In die jaren kregen we enkele keren bezoek van ‘de professor’. Professor Langeveld kwam graag op zijn school en bezocht ook graag de lessen en op ons verzoek kregen we soms advies, maar daarin was hij heel mild en positief. Ik herinner me goed dat soms bij ons bleef slapen aan de Dorpsstraat. Lenie en ik waren  de eerste keer wel een beetje nerveus: zo’n geleerde professor en dan thuis en hoe zullen onze kinderen zich gedragen…Het werd al gauw een heel ontspannen bezoek met prachtige verhalen over zijn vele reizen.

Ik denk met enige weemoed terug aan het prachtige schoolgebouw aan de Landlaan, dat onlangs is afgebroken. Aan de lessen in de leskuil en aan de geitjes die de leerlingen graag verzorgden. Voor de afbraak hebben we als (oud) medewerkers die werkzaam zijn geweest in het gebouw van de Langeveldschool nog een mooie reünie gehad. Ik ben echter heel blij dat er nu een nieuw en mooi schoolgebouw staat, waar eigentijds  onderwijs wordt gegeven aan alle kinderen van Onstwedde en omgeving. In mijn tijd was een dergelijke samenwerking helaas niet mogelijk. Toen wij naar Onstwedde kwamen liepen er contacten tussen de besturen van de Langeveldschool en de Hervormde school om nauwer te gaan samenwerken. Ik werkte daar graag aan mee, maar merkte al gauw dat het niet zou gaan lukken, omdat het voor een deel van de betrokken dorpsbewoners toen nog een stap te ver was. Mede door mijn positie is het me niet goed gelukt om met een groep dorpsbewoners echt contact te krijgen, want je werd dan toch al gauw gezien als ‘de meester van de Gereformeerde school’. Het is toch mooi om nu te kunnen vaststellen dat wat toen al kon bij de start van de peuterspeelzaal en op De Regenboog en de mavo ‘t Spieck, nu ook kan op de basisschool.

We hebben met veel plezier in Onstwedde gewoond. Ook mijn vrouw en onze kinderen bewaren daaraan goede herinneringen en via hyves contact tussen Marieke en haar vroegere schoolvriendin Marleen Geertsma ben ik in beeld gekomen voor deze rubriek. Wanneer we hier op zouden noemen welke oud collega’s, bestuursleden, ouders, leerlingen en dorpsbewoners we goede herinneringen hebben dan wordt dit verhaal wel heel erg lang. Met enkele hebben we ook nu nog goede contacten. Ik denk met veel plezier terug aan die momenten dat Onstwedde in een periode van verdeeldheid rond scholen wel een eenheid was, zoals met Onstwedder Gaarv'n en de viering van het elfhonderd jarig bestaan van Onstwedde. Ook onze kinderen kunnen zich deze feesten nog goed herinneren en hun verjaardagen wanneer we vaak met vriendjes naar het Metbroekbos gingen om blikspuit te doen.

Na ongeveer acht jaar in Onstwedde te hebben gewoond zijn we vertrokken naar Emmen, waar we nu nog wonen. Ik heb toen bij het  administratiekantoor Dienstverlening Christelijk Onderwijs in Emmen een afdeling voor besturen en directies mogen opzetten. Dit DCO is nu onderdeel van Metrium met vestigingen in Leeuwarden,Hoogeveen en Enschede. Daarnaast deed ik wat werk op landelijk niveau en zo kwam ik in 1992 tot 1996 in het landelijk Procesmanagement Weer Samen Naar School. We kregen de opdracht van de minister om de scholen voor basisonderwijs en het ‘lom- en mlk-onderwijs’ te helpen om te integreren. Het was een spannende en intensieve periode met veel reizen en weinig thuis. Daarna kwam ik bij Inspectie van het Onderwijs terecht. Ook via dat werk zag ik goede mogelijkheden om scholen te stimuleren goed onderwijs te geven. Na enkele jaren inspecteurswerk te hebben gedaan, ben ik ook binnen de inspectie weer leiding gaan geven, eerst aan een inspectiekantoor in Zwolle en daarna nog een poosje als directeur toezicht basisonderwijs voor Noord en Oost Nederland.
Het was voor mij heel leuk om de Langeveldschool (op grote afstand) ook vanuit die functies nog een beetje te volgen en te kunnen vaststellen dat deze school (nu de CBS De Rank onder de actieve leiding van Ed van der Bunt) de traditie van het tonen van goede kwaliteit heeft voortgezet en zich daarmee onlangs ook landelijk wist te profileren.

Sinds twee jaar ben ik met de FPU. Na  een tamelijk hectisch werkzaam leven tot het einde toe was de overgang naar het pensionada bestaan tamelijk abrupt. Je ontdekt dan de nieuwe ruimte en voor je het in de gaten hebt is deze weer ingevuld met allerlei vormen van vrijwilligerswerk. Maar gelukkig is er ook wat meer tijd voor gezin en familie. Verder heb ik uitvoering kunnen geven aan mijn wens om zelf eens (mede) een huisje te bouwen. In de tijd van Onstwedde hadden we al een zomerhuisje in Norg. Dat is ook nu nog het geval. Samen met enige professionals (dat wel) en met familie en vrienden heb ik een huisje gebouwd dat ook zelf is ontworpen. We genieten er nu van en gaan er zo nu en dan naar toe. Verder heb ik een fietsclubje opgericht. Er zijn zeven leden en elke week wordt er een ochtend gefietst en door een buitje laten we ons niet afschrikken (en dan kun je in Nederland dus bijna altijd fietsen!)
Lenie is onlangs ook gestopt met haar baan. Zij was werkzaam op het Hondsrugcollege in Emmen en gaf daar les en begeleidde leerlingen, die extra hulp nodig hebben en coachte ook leraren. Ze oriënteert zich nu op een nieuwe invulling en doet in het kader van ‘afbouw’  nog vrijwilligers werk op ‘haar’ school.
We hebben nu ook meer tijd voor onze kinderen en kleinkinderen. Mochten er ‘vriendjes’ en ‘vriendinnetjes’ van hen onder de lezers zijn, even wat beknopte informatie.
Bert  woont met zijn vrouw en drie dochters in Arnhem en heeft een commerciële baan rond reclame in tijdschriften. Marieke was eerst lerares en later directeur op enkele scholen in Almere. Sinds vorig jaar is zij voor haarzelf begonnen om scholen voor basisonderwijs en voortgezet onderwijs te adviseren over kwaliteitsverbetering. Haar start als zzp’er is goed en ze geniet er erg van. Ze heeft samen met haar partner een dochter. Liesbeth woont met haar man en twee dochters in Ommen. Zij is opgeleid voor ergotherapeut en werkt nu bij een zorgorganisatie en indiceert toekomstige bewoners en heeft ook een adviesfunctie voor de directie. 
 
Tot slot maak ik graag van deze gelegenheid gebruik om alle lezers een gezond en gelukkig 2013 te wensen.

Met hartelijke groet,
mede namens Lenie,

Geert Renkema

e-mail