Je beste beentje voor: Vakantie(spel) is over

Afl. 82 – 01-09-2015

Fijne vakantietijd gehad allemaal? ’t Was u ook van harte gegund, hoor.
Onze jaarlijkse Vakantiespelweek (10 t/m 14 aug.) kondigde ’t echter al aan: we moeten d’r nu met z’n allen weer bij! Want “…van niksdoun kin onze schöstain nich roken” werd ons in de vorige eeuw al geleerd…

Om het bovenstaande een beetje te onderstrepen vond ik een foto van de Onstwedder Vakantiespelweek 1966. Een tijdje geleden kreeg ik namelijk enkele uitgebreide plakboeken uit de jaren 1966  t/m ‘69 aangeleverd door twee mensen die indertijd deel uitmaakten van de leiding van het Vakantiespel: dhr. en mevr. Jan (Nzn. en oud-huisarts) & Bertha (Betty) Huiges-Bruining. Een dvd en een hele ris dia’s uit de 1970-editie completeerde hun waardevolle bijdrage aan het Onstwedder Historisch Archief.
Grote klasse fam. Huiges! En stief bedankt!

De foto laat op duidelijke wijze zien hoe je je beste beentje voor moet zetten. Dat dat het beste op soepel zwaaiende wijze kan, met een vrolijk gezicht erbij, spreekt haast vanzelf.
We bevinden ons op het grasveld voor de voormalige Hervormde pastorie aan de Kerklaan. Daar waar nu “d’Ekkelkaamp” staat zeg maar. ’t Is duidelijk dat de zichters van ‘Onstwedder Gaarv’n’ nog niet langs zijn geweest om het koren te oogsten. Desondanks kunnen we op de achtergrond duidelijk een aantal huizen aan de Havenstraat onderscheiden. Helemaal rechts bv. de vroegere Rabo-bank, nu al weer enkele jaren Gordijnenatelier Anneke.
Het Vakantiespel heeft in die tijd een nijpend gebrek aan een passend onderkomen. In 1965 kon de Spelweek o.a. daardoor helaas niet doorgaan. De lege pastorie komt derhalve haast als geroepen. Op het formulier, waarmee de toen 16-jarige Dineke Huisman, Havenstraat 37a zich aanmeldt om (opnieuw) deel uit te gaan maken van de leiding, valt zelfs te lezen: “Op 25 april om 7½ uur is de eerste vergadering waar je verwacht wordt, in de oude gezellige pastorie.” Hoe zo’n oude, verlaten pastorie nou gezellig kan zijn…? ’t Zal wel via de enthousiaste inbreng van de vrijwilligers toch in orde zijn gekomen nemen we maar aan.

Alle enthousiasme ten spijt, worden voor de hoofdleiding van de Spelweek 2 min-of-meer-professionals aangetrokken, studenten van de Academie voor Sociale en Culturele Arbeid in Groningen. Dat zijn hoogstwaarschijnlijk de 2 volwassenen, die u op de foto voor en naast de kinderschare ziet. De vrouwelijke helft keurig gerokt, zoals dat in die jaren bijna dwingend voorgeschreven was.
Helemaal rechts zien we de (dan nog) jeugdige Jan Geert Sterenborg, die toen deel uitmaakte van de leiding. Zijn zus Meentje en hij leveren die week bovendien met hun accordeon een gewaardeerde bijdrage aan de muzikale noot tijdens de Spelweek. Noten, die ze bv. ook al succesvol in het toenmalige NCRV-programma 'Jeugdland' hadden laten horen.     
Trouwens: als u het woordje “schare” van zo-even wat overdreven vindt: er doen ook in 1966 al ruim 200 kinderen aan het Vakantiespel mee! Ozo, dat wil ik maar ff-tjes gezegd hebben!

Aan de foto’s in het plakboek te zien beleefden de kinderen voor een financiële bijdrage van ƒ 2,50 (3e kind uit het gezin de helft daarvan en het 4e helemaal gratis) een fantastisch leuke week. Op vrijdagavond wordt de week afgesloten met een groot, laaiend kampvuur. Dat mocht toen nog... Mét officiële goedkeuring van de politie.

Uiteraard word ik geacht in het kader van de naam van deze rubriek terug te kijken. Als ik echter hoor en zie hoe een zich op bijna speelse wijze steeds verjongende groep vrijwilligers ook anno 2015 een juweel van een Vakantiespelweek weet neer te zetten, dan vervult dat mij als betrokken Onstwedder met veel blijdschap en ook met trots. Ik denk namelijk, dat wij in ons dorp het oudste – sinds 1962 continu doorlopende – Vakantiespel van onze provincie hebben; misschien wel van het hele noorden. Nou dan, als je bij die gedachte alleen al de broeksboorden niet van trots omhoog gaan krullen...
En “Zo is ‘t...” maar even vind ik als schrijver van “Zo was ‘t...”

We gaan er vanaf nu weer voor.
N.B.: Als er iemand onder u is, die iemand van de jeugdigen op de foto herkent, geef die naam dan s.v.p. aan mij door. Via het aanklikken van mijn naam hieronder, kunt u me heel gemakkelijk een mailtje sturen. De dank is - bij voorbaat - 7 meter 92 (en dat is dus reuzegroot)!

Opm.: Naast onze (grote) dank aan Jan & Bertha Huiges-Bruining, danken we Jan Geert Sterenborg voor een aantal nuttige aanvullingen.

© Klaas Meijer (k.meijer@onstwedde.info)