Hans Worst maakt Klapstuk voor u

‘Taikens & Toal’ is een co-productie voor Onstwedde.info van kunstschilder Geert Schreuder (taikens/tekeningen) en Klaas Meijer (toal/teksten) over het Onstwedder wel en wee van toen, met een knipoog vanuit het heden.

Afl. 87  – januari 2025

De meesten onder ons zullen vast nog wel weten, dat we vroeger op de basisschool leerden welke vijf grondsoorten er in Nederland zijn. “Zand, veen, klei, leem en löss”, zo werd ons vol wijsheid verteld. 
Maar zijn die vijf soorten ze wel allemaal ?   
Neem nou die mensen in Den Haag. Die denken dat ze daar op de geestgronden zitten. Maar dat is helemaal niet zo. Ja, vroeger misschien, maar de geest is er anno 2025 al lang uit. De grond daar is totaal verzuurd en geheel onvruchtbaar geworden. Onze regering is daar het sprekende voorbeeld van.  
Die politieke lui werpen immers totaal geen vruchten af. Ze planten wel van alles en nog wat, maar vruchten produceren…? Ho maar!  

Neem nou onze minister-president. Vanwege de moeilijke totstandkoming van het huidige kabinet werd Dick Schoof als premier benoemd. Zijn naam heeft waarschijnlijk de doorslag gegeven. ‘Dick’ geeft aan dat hij al in een eerder stadium zijn buik ergens vol van heeft gekregen. Gelet op de te verwachten problemen, zou hij dus tegen een extra-stootje moeten kunnen.

En bij ‘Schoof’ denk je als aloude Nederlandse landbouwnatie natuurlijk onmiddellijk aan de rijke oogst die ons met zo’n leider te wachten kan staan. Schoof naast schoof, de hele nationale akker gevuld met gebundelde halmen vol graan, klaar om gedorst te worden. Haagse ‘Gaarv’n’-super-plus zou je ook kunnen zeggen. We hoeven alleen nog maar een beetje geduld te hebben.

Om Geert Wilders kunnen we in dit kader natuurlijk ook niet heen. Hij zit dan weliswaar niet in het kabinet, maar hij laat zijn mening regelmatig heel nadrukkelijk merken. Als je Geert en zijn manier van doen een klein beetje kent, dan weet je met bijna-zekerheid dat al zijn reacties in wezen puur bedoeld zijn om de eigen Geertse glorie te verhogen.   
Er zijn mij onlangs geruchten ter ore gekomen – onbevestigd weliswaar – , dat Geert Wilders een late afstammeling zou zijn van ‘Roege Wilt’, ooit de schrik van Ter Wupping en omstreken. Het verhaal rond deze Wilt zegt, dat hij een soort van pact met de duivel had gesloten. Uiteraard om er zelf beter van te worden. Ook zijn – mogelijke – nazaat Wilders meldt bij herhaling in dezelfde lijn:”Waar een weg is, is mijn wil.” En hij wil heel wat weg hebben! Die wetenschap heeft iedereen intussen wel opgedaan. 

Over het asielzoekers-probleem zullen we hier deze keer niet nader ingaan. Temeer omdat er meer is! 
Wilders heeft namelijk plannen om een hele serie bomen te laten omhakken. De Groenen van de oppositie hebben hun grote verontwaardiging daarover intussen al laten blijken. Zij vinden zo’n kap-aktie een schoolvoorbeeld van totaal onverantwoordelijk gedrag. Zeker in de huidige klimaatcrisis-tijd. 
Geert Wilders gooit hun zorgen echter probleemloos overboord. ”Die bomen worden puur gebruikt om een groot vlot te bouwen”, zegt hij. ”Een solide houten vlot om de bemanning van het gammele schip-van-staat in geval van echt grote nood een veilig heenkomen te bieden. Dat is toch een goede zaak? Ach ik wil er nu helemaal niet verder over doorzagen. Weet gewoon: ik heb vaker met dit bijltje gehakt! Enne: Álle bomen gaan echt niet weg hoor ! Neem bijv. de slagbomen. Als we die zouden laten verdwijnen, zouden de toch al zwaar belaste 'Marjo-show-C'-mede- werkers van mijn Faber-vriendin natuurlijk wel helemáál kunnen ophouden met hun grenscontrôles.” 
 
Ik wil deze aflevering niet puur zorgelijk afsluiten. Nederland was en is een veelkleurig land waarin het – nog steeds – prettig wonen is. Voor particulier initiatief is – nog steeds – volop ruimte. Of dat nou een trekkertrek-demonstratie van sportieve boeren betreft, of de kunstzinnige inzet van een chlorofylen-club om in Nederland vééél meer bossen aan te planten. Zulks vaak onder het motto dat Nederland véééél groener moet worden: ”Groen? Moeten we doen!” 
Daarmee heeft deze club wel een goed punt. Onze regeringen van de afgelopen jaren hebben immers vééél te lang tal van zaken blauw-blauw gelaten. Omdat dat de traditionele VVD-kleur is, valt dat na 10 jaar Rutte, wel enigszins te begrijpen. Maar of dat goed is… ? Ook het paarse kabinet dat we ooit hadden, bracht niet echt veel positieve kleurverandering. En in de huidige situatie wordt vanuit de linkerhoek van de politiek nog wel gepoogd hier en daar een rood-groen tintje aan het kabinetsbeleid te geven, maar echt helpen doet dat ook niet. 

En dit gebeurt allemaal onder het toeziend oog van het Oranje-huis. In zijn recente Kersttoespraak sprak koning Willem-Alexander dan ook duidelijk zijn zorgen uit over het feit, dat zoveel Nederlanders dingen kennelijk alleen maar zwart-wit kunnen zien. En dan willen we ’t over de groeiende groep van pure zwartkijkers nog niet eens hebben!  
CONCLUSIE : Laten we met z’n allen maar proberen het rood-wit-blauw van ons dierb’re vaderland hoog in het vaandel te houden! 
 
Slotopmerking : Naar aanleiding van de geplande reünie van examenjaar 1975 van de toenmalige Chr. Mavo in Onstwedde (nu: Ubbo Emmius Onstwedde) dook ik ’s wat in mijn privé-archiefstukken van toen. 
Daarin vond ik in een schoolkrant uit november 1971. Een artikel van ene Hans Worst trok daarin snel mijn  aandacht en vormde zo de basis voor deze aflevering van ‘Taikens en Toal’.  
Die schoolkrant heette toentertijd “Kapstok”. Dat was voor mij voldoende reden om het verhaal van hier-boven aan dat van Hans Worst op te hangen.
 
© Geert Schreuder (de ‘Taikens’) en Klaas Meijer (de ‘Toal’) k.meijer@onstwedde.info