Familie Nieboer-van Dorp

De Hörn is misschien wel het meest nostalgische straatje van heel Onstwedde, met drie oude boerderijen en tot voor kort nog onbestraat. Op de plaats waar nu de boerderij van de familie Nieboer staat  -  velen noemen het nog de Bessembinders-boerderij  -  werd bijna 175 jaar geleden het eerste gereformeerde kerkje van het dorp gebouwd, van hout. Waar het toen druk was op de zondagen, met kerkdiensten om 9 uur, half één en half vijf (en om 3 uur ook nog eens catechisatie), is het nu rustig.

Alleen bestemmingsverkeer en wat fietsers komen door de Hörn. Hendrik Nieboer, zijn vrouw Iris van Dorp en dochter Siri (11 jaar) wonen graag aan De Hörn 2, nu al zeven jaar. Toch is het niet te laat om hen via deze dorpssite nog eens welkom te heten en nader kennis te maken.

Hendrik en Iris komen uit het westen van het land en op hun zoektocht naar een vrijstaand huis rijden ze in de weekenden door heel Nederland. "We wilden vrijheid en ruimte, een huisje met een tuintje", zo vertelt Hendrik. De trek is steeds meer naar het noorden. Ze worden na veel rondreizen verliefd op Westerwolde en vinden in Sellingen een huurwoning. Hendrik werkt dan in Veendam bij een ingenieursbureau en Iris in Emmen bij Bureau Jeugdzorg.

Vanuit Sellingen gaan ze wel eens naar het Onstwedder oogstfeest. Na een half jaar in Sellingen gewoond te hebben, komt in Onstwedde de boerderij aan De Hörn te koop. "Gebouwd in 1901 of '02, een idyllisch plekje, een prachtig uitzicht op de tuin en lekker dicht bij het dorp", vindt Iris. Ze verhuizen en komen in een boerderij vol verhalen en herinneringen terecht. De plek waar ooit Frederik Bessembinders en Wendelke Smid woonden en later Harm Bessembinders en (Zwaan-)Tine Wilzing ademt nog de sfeer van toen. Het stookhok met weckketel, die ook gebruikt werd voor het maken van varkensvoer, de bedstee in de kamer, de blinden en vensterbankjes voor de ramen, het is allemaal gebleven en levert nostalgische plaatjes op! 

Tine Bessembinders-Wilzing neemt Iris al gauw mee naar de Onstwedder Gaarv'n en leert haar het karnen. Zo leert Iris mensen uit de buurt kennen. "En doordat Siri naar de basisschool ging, ontmoetten we ook andere ouders, en zo raakten we al snel ingeburgerd in het dorp", vertelt Iris. "Door mijn paardenhobby kwamen er ook via die weg contacten. En inmiddels verstaan we het dialect goed, ook Siri", vervolgt ze. Ze zijn heel tevreden over het dorp: "De voorzieningen in Onstwedde zijn verbazingwekkend: een bibliotheek, zwembad, ijsbaan, een grote supermarkt.... En de mensen zijn betrokken op elkaar, het is echt een dorp."

In de afgelopen jaren is er volop geklust in en rond de boerderij. Er was een heel klein keukentje, direct achter de buitendeur, maar die is uitgebreid richting de stal. Nu is het een prachtig ruime woonkeuken, terwijl toch de sfeer van toen er nog hangt met balken aan het plafond en een hoge schouw. Iris verft graag en in Ane Vermaat vonden ze een handige timmerman.  

Dieren zijn er ook te vinden aan de Hörn. Iris heeft nu een paard en een pony, die overdag kunnen grazen in het aangrenzende weiland, dat bij hun boerderij hoort. Bovendien is er sinds kort een 'pensionklant' opgestald. Verder scharrelen er kippen bij de boerderij. Poes ligt genoeglijk op een stoel bij de kachel.

In de grote schuur is genoeg ruimte voor de opslag van broedmachines: van heel klein tot heel groot. Sinds 2012 heeft Hendrik een eigen bedrijf in de verkoop en verhuur van broedmachines, genaamd Ecobroed. Hij heeft in 2014 bij het Veendammer ingenieursbureau ontslag genomen en is nu ZZP'er. In die hoedanigheid doet hij werk in de industriële automatisering. Hij heeft al bij AVEBE gewerkt en is momenteel aan de slag bij de vestiging van Friesland Campina in Bedum. "Er is steeds wel werk in deze branche", merkt Hendrik op en dat is een geruststellend idee.    

Hendrik is ook hobbyboer. Iris houdt de weersverwachting goed in de gaten, wanneer het tijd is om in actie te komen. Dan gaat Hendrik een perceel gras maaien en buurman Stef van Bruggen wordt ingeschakeld om het daarna te schudden. Het is de kunst om het mooi droog als hooi binnen te halen, als voer voor de paarden. Het oude trekkertje bewijst nog steeds goede diensten. Een andere hobby van Hendrik is het verzamelen van modeltreinen. Hij is lid van een verzamelaarsclub in Veendam. "Voor een modelspoor moet je een plek hebben die warm, droog en stofvrij is", vertelt Hendrik. "We willen nog een passende ruimte in de boerderij maken voor een modelspoorbaan."   

Iris heeft veel zorg- en welzijnswerk gedaan, o.a. bij De Zijlen in Musselkanaal, bij de NOVO en ook  bij vestigingen van Bureau Jeugdzorg. Door reorganisaties heeft ze momenteel geen baan, maar is wel zoekende. Nu is er meer tijd om te klussen. Het schuurtje achter de boerderij wordt aangepakt. "We noemen het een multifunctionele ruimte", zegt Iris, en legt uit: "Het kan een gastenverblijf worden, maar ook wel een kantoor of workshopruimte of misschien toch een showroom voor de broedmachines van Ecobroed.... we weten het nog niet precies."

Ze is nu bezig de oude gebinten en balken goed te conserveren; het geeft het schuurtje een mooie, oude sfeer. Ook de tuin is een hobby van Iris. "Er zijn veel planten van onze eerdere tuinen meeverhuisd en toen er woningen in de Boslaan werden gesloopt, heb ik na overleg met de gemeente ook veel mooie planten uit de tuintjes daar gered. Die zouden anders toch vernietigd worden." Een moestuin onderhouden bleek nog te veel werk te vragen, maar zelfvoorzienendheid spreekt Hendrik en Iris wel aan. Ze slachten samen wel eens een kip uit hun ren.

Allerlei voorwerpen herinneren nog aan de tijd dat de Bessembinders er woonden en leefden: grenspaaltjes met de initialen FHB en WHS en met HFB en ZAW uit 1964, tuingereedschap in het stookhok, de lemen vloer 'op de deel', de oude ruimtes voor 'een zwientje op 't hok', een handploegje, al die dingen worden gekoesterd. En Tine vertelt er nog graag van, als Iris en Hendrik haar in de Brinkstee bezoeken. We wensen Iris, Hendrik en Siri een goede tijd als gezin, met de dieren en met hun activiteiten in en rond hun boerderij aan de Hörn.