18 sep. 2013

Toen Bert Migchels van de landbouwschool kwam, kon hij nog niet weten wat voor een politieke loopbaan op hem lag te wachten. Zijn politieke interesse was toentertijd in ieder geval groot, en zo kwam hij dan ook eerst in de gemeenteraad van Stadskanaal terecht, en twee jaar later kon hij beginnen als wethouder. Hij had inmiddels veel ervaring opgedaan in verschillende besturen, en daarmee een degelijke brede maatschappelijke achtergrond opgebouwd, zodat hij in 1990 de stap naar het burgemeesterschap durfde te wagen. Samen met Tina zijn vrouw kwamen ze met die stap terecht in de gemeente Schoonebeek, en na zeven jaar daar die taak te hebben vervuld gingen ze naar de gemeente Bathmen, waar hij waarnemend burgemeester werd.
Steeds verder raakten ze bij Onstwedde vandaan, maar Tina benadrukt direct dat het vooral voor haar duidelijk was dat ze uiteindelijk terug zouden naar het noorden, want “we zijn en blijven noordelingen”. Dit gebeurde uiteindelijk ook, en in 2001 keerden ze terug naar hun geboortedorp, waar ze nu inmiddels na 12 jaar weer volledig zijn heringeburgerd.  

Ondanks de pensionering, hebben ze toch nog steeds een drukke agenda. Bert treedt niet meer op de voorgrond, achter de schermen is hij nog altijd druk voor zijn partij,het CDA. Bijvoorbeeld het maken en plaatsen van bordenkarren is iets wat hij nog steeds voor zijn rekening neemt.
Voor hen is het ook vaste prik om elke woensdag bij de Woldstee in de tuin bezig te gaan, en op donderdag komt Albert Ebbinge, die u ook van deze rubriek kent, uit de Woldstee om hen te helpen de paardenstallen uit te mesten.
Daarnaast houden ze zich bezig met de verzamelingen voor Roemenië, is Bert voorzitter van stichting beheer kerk gebouwen, en zit hij in de kerngroep aansturing voor de kampioenschappen vlegeldorsen, waarvoor hij ook een aantal dagen in het jaar op pad is.

Bert en Tina zijn ook bij verschillende dingen betrokken geweest die van belang waren voor de ontwikkeling van ons dorp. Zo is Tina één van de oprichters van de tennisclub, die ooit met een groepje dames begon op het trapveldje tussen Tuinlaan en de Dorpsstraat, waarop gelijk een aardig aantal leden volgde. Ze heeft nog een tijdje in het bestuur gezeten, maar ze verhuisden vlak voordat de tennisclub zich aan de Tellingerweg vestigde.
Vervolgens kon ze haar ervaring gebruiken om voor een andere sportclub, de ponyclub, een accommodatie te organiseren. De ponyclub in Onstwedde moest namelijk steeds van de ene boerenschuur naar de andere. Op den duur werd het zo lastig dat het plan op tafel kwam om zelf een manege te bouwen. Er was alleen één probleem: de financiën. Ze wisten het uiteindelijk toch rond te krijgen, zowel met de gemeente als persoonlijke financiering en hergebruikte materialen,  en daar kwam dan uiteindelijk toch die grote schuur te staan, aan de Wessinghuizerweg. Ze was altijd veel op de manege te vinden toentertijd, en haar kinderen begonnen zelfs te grappen: “mama, je kunt net zo goed je bed er neer zetten”.

Ondanks al hun drukte hebben ze toch nog tijd voor een andere hobby: wandelen. Tina is degene die iedere week zeker drie keer wandelt, maar samen gaan ze er eens in de zoveel tijd op uit om een weekje te wandelen. Onder de indruk van het mooie landschap en de vele looproutes in ons land lopen ze dan lange routes af.

Omdat we de gewoonte hebben foto’s te plaatsen, wandelen wij nog even mee naar de schuur en buiten om wat leuke foto’s te schieten. We staan zelf op tijd, dus veel foto’s worden het niet meer, maar gelukkig is er whatsapp, en kunnen we nog wat wandelfoto’s delen………..