21 dec. 2012

Nog een paar nachtjes slapen en dan is het weer kerst, en dat is iets wat hier in het dorp niet ongemerkt voorbij gaat. Op de Brink hangen de lichtjes in de kerstbomen na te schijnen van een geslaagde winterfair, de winkels zijn rijkelijk gevuld met allerlei lekkernijen die erom vragen met kerst te worden geserveerd, de ene etalage nog voller met kerstversiering dan de andere, met kerstmuziek op de achtergrond.
  
Niet alleen buiten proberen de mensen het gezellig te maken, ook binnenshuis prijkt hier en daar een kerstboom, staan er kaarsjes voor het raam en zijn de ramen zelfs beplakt en besneeuwd. De één doet er meer aan als de ander, en iedereen probeert op zijn of haar manier een eigen kerstsfeertje te creëren.
Toch zijn er in ons dorp ook een paar mensen die toch net iets meer met kerst hebben dan anderen. Van horen zeggen weten we namelijk dat bij Luktje Tipker in de woonkamer sinds een paar jaar een heus mini-kerst-dorp tevoorschijn wordt getoverd. Wat op het dressoir begon, is inmiddels zo uitgegroeid dat de eettafel eraan moest geloven: marktkraampjes met allerlei lekkernijen, een boerderij met allemaal dieren eromheen, een treinspoortje met rijdend treintje in het midden, en een draaiorgel met muziek erin en zelfs voor de bed en breakfast kun je bij Geert en Luktje op tafel terecht. Hoewel ze het eigenlijk nog maar drie jaar doet heeft ze toch via markplaats, de blokker en Denekamp al heel wat dingen bij elkaar gespaard, en zo ook één van haar mooiste aanwinsten: de Martini toren. Ze is er toch wel een paar avondjes zoet mee om de hele boel op te bouwen, waarmee ze net iets na de verjaardag van Geert in november mee begint: deze hobby neemt zoveel ruimte in beslag dat anders namelijk de visite er niet meer bij inpast. Na Nieuwjaar is het gebeurt met het dorpje en al haar special effects, en dan gaat alles weer in de dozen de zolder op. Als we een andere hobby van Luktje in de gaten krijgen, worden we eraan herinnerd dat we deze avond nog een andere afspraak hebben staan…

Want waar Luktje de kaartjes zelf maakt, verzameld een paar straten verderop Gretha Deen juist kerstkaarten die al eens in handen van de postbode zijn geweest. We komen in de kamer en daar liggen twee grote plakboeken volgeplakt met verschillende kerstkaarten. In de keuken staat een grote mandvol die ze nog moet uitzoeken, maar waar wij dachten dat dit alles was, stonden we even raar te kijken toen ze boven een kamertje opentrok met wel 500 plakboeken vol met kerstkaartjes!
Kerstkaarten in alle soorten en maten, met verschillende dieren of andere plaatjes: ze spaart ze allemaal. De kaarten behoren namelijk tot een serie, waarvan van een groot deel jaarlijks een nieuw deel wordt uitgebracht, en zoals je ze in een pakketje in de winkel koopt, zoekt zij ze allemaal weer bij elkaar, waar ze soms hele dagen voor gaat zitten. Het begon twintig jaar geleden allemaal binnen de familie, maar al snel begonnen ook anderen hun kaartjes bij haar af te leveren. Publiciteit in de antiek & verzamel krant en natuurlijk de schakel droegen hier ook hun steentje haar bij. Wat haar mooiste kaarten zijn? Ze heeft een kleiner plakboek met allemaal kaartjes van vroeger, waarin ze kaartjes tegenkomt met postzegels van maar anderhalf cent!     
Hoewel ze ontzettend veel kaartjes heeft, weet ze toch precies te onthouden wat ze wel of niet al heeft ingeplakt, ondanks dat er jaarlijks veel kaarten en series bijkomen. Maar het is nog even afwachten hoeveel nieuwe kaartjes haar deze kerst brengt….

Wij wensen u in ieder geval fijne feestdagen en alvast een gelukkig nieuwjaar!


PS: als u kerstkaarten voor Gretha heeft, kunt u ze bij haar brengen op Dillelaan 9. Een klein verzoek is echter wel of u misschien de achterkant er niet af zou willen knippen, want dan kan ze de series niet meer bij elkaar zoeken.