30.06.2018 Els Wakker, prachtig om dit mee te maken

Dicky Knapper (75) uit Nieuwolda is een van de 52 patiënten die zaterdag is verhuisd van het Lucas ziekenhuis in Winschoten naar het nieuwe OZG hospitaal in Scheemda. ,,Ik kom steeds dichter bij huis.”

Onbevangen en rustig ligt Knapper op het bed in het Winschoter ziekenhuis. Wachten op de dingen die staan te gebeuren. Aan zijn zijde staat Els Wakker. De verpleegkundige uit Onstwedde heeft dienst op een dag die als bijzonder de geschiedenisboeken in gaat. ,,Ik vind het prachtig dat ik dit mag meemaken.”

Als ik thuis moet verhuizen, heb ik meer spullen
Knapper ligt al een week in het ziekenhuis. Deze zaterdagmorgen heeft hij van de medisch specialist goed nieuws gekregen. ,,Maar ik moet in Scheemda nog zeker een week het bed houden. Maar het komt allemaal goed.”

Het is voor Knapper, hobbytechnicus, de eerste keer dat hij een verhuizing meemaakt. ,,Als ik thuis moet verhuizen heb ik meer spullen. Hier wordt alles voor mij geregeld. Maar ik lag hier natuurlijk liever niet.”

'Mijn rug is lam van het liggen'
Knapper heeft het wel gehad in het ziekenhuis. Hij wil weer naar zijn woning in Nieuwolda. ,,Want, ik heb mooie hobby’s. Thuis heb ik radio grafische bootjes en ik maak kleine stoommachines.” Zijn pronkstuk is een Italiaanse brommer van het merk Cimatti. Hij is al geruime tijd lid van de brommer club 1 op 25 uit Zuidwending. Dat zijn de mooie dingen in het leven. ,,Hier in het ziekenhuis lig ik steeds in dezelfde houding. M’n rug is onderhand lam.”
Natuurlijk is er weemoed, maar we krijgen er iets moois voor terug

Els Wakker vraagt ondertussen aan Knapper hoe hij zich voelt. De misselijkheid is verdwenen, zegt de patiënt. ,,Mooi’’, zegt Wakker. Voor Wakker is de verhuizing ook een historisch moment. Ze heeft inmiddels 33 jaar ervaring in de zorg. ,,Ik heb echt zin in het nieuwe ziekenhuis. We zijn er allemaal klaar voor. Wij vinden dit een positieve ontwikkeling. Natuurlijk is er weemoed, maar we krijgen er iets moois voor terug.”

Knapper en Wakker gaan samen de verhuiswagen in. Een ruimte met stekkerdozen en een beeldscherm. ,,Daar kan ik straks de route op volgen”, legt Knapper uit. ,,Maar ik ken de weg via Winschoten en Scheemda.”

Een warm applaus en een erehaag van personeelsleden
Na een stief kwartiertje wordt Knapper de centrale hal van het ziekenhuis in Scheemda in geduwd. Hij krijgt een warm applaus en laat zich door een erehaag van OZG personeel rijden. Daarna gaat het naar zijn tijdelijk verblijf op de tweede verdieping. ,,Mooie kleur heeft deze kamer”, signaleert Knapper. Van Wakker krijgt hij een aantal welkoms cadeaus. Een badjas, handdoek en bos bloemen. In zijn hand heeft hij een miniventilator. ,,Die kon ik gebruiken in de verhuiswagen.” In zijn nieuwe kamer heeft hij de ventilator niet nodig. In het hospitaal is het eerder aan de koele dan warme kant.

Waar is de papegaai?
Knapper heeft ondertussen moeite de papegaai boven het bed te vinden. ,,Dat is niet goed”, zegt hij kritisch. Wakker stelt hem gerust. ,,Het komt allemaal goed. Het is voor iedereen even wennen.”

Bron/foto: DVHN

Video/foto's Els Wakker: Westerwolde Actueel