Hè-hè. Wie bint weer thoes onder d’olle Juvvertoren!!

“Woarom goan doe en Hinnerk aaiglieks nooit op vekansie, Oaltje ?”
“Nò, dat kiste toch wel snappen Wupke. As wie d’olle Juvvertoren oet zicht verlaizen den is t net of ale gooie geesten ons verloaten hebben, asof wie onthaimd binnen, den kriegen wie ofgriezeleke wènst, aldernoarste heimwee kinst wel zeggen. En doarom goan wie mor gewoon hailendaal nich en nooit vot.”

In de jaren (19)’50/’60/’70 was deze levensinstelling bij heel veel Onstwedders aanwezig, in erge mate aanwezig zelfs. Als er al ‘s met een uitstapje meegegaan werd, bijv. met de bus helemaal naar – pak weg – Apeldoorn, dan vielen de gesprekken al voordat Assen bereikt was compleet stil. Het losgeraakt zijn van de basis, van het eigen vertrouwde, aloude dorp, trof de inzittenden dan kennelijk als een soort mokerslag.
Buschauffeurs gingen op de terugreis soms opzettelijk over de Barkhoornweg. Als de Onstwedder reizig(st)ers weer een royaal zicht geboden kregen op hun eigen eeuwenoude Juffertoren, dan knalde de onderlinge conversatie na het slaken van enkele putdiepe zuchten, opnieuw voluit los.
“Hè-hè. Wie bint weer thoes !!”

Dit is een greep uit de rubriek Taikens en Toal.

Bekijk meer afleveringen

‘Taikens & Toal’ is een co-productie voor Onstwedde.info van kunstschilder Geert Schreuder (taikens/tekeningen) en Klaas Meijer (toal/teksten) over het Onstwedder wel en wee van toen, met een knipoog vanuit het heden.