De voorloper van Stichting OCREA - Deel 1 -  Dorpsproblematiek

Klaas Meijer schreef voor de rubriek "Zo was 't" een nieuwe aflevering met als titel: De voorloper van Stichting OCREA - Deel 1 - Dorpsproblematiek van 100 jaar geleden

Tussen mijn huishoudelijke werk en het (enigszins) bijhouden van de tuin door, ben ik de afgelopen weken druk bezig geweest om het doen en laten van de voorganger van onze huidige (dorps)Stichting Ocrea (= Onstwedde CREAtief) wat helderder in het vizier te krijgen.
Dat viel me niet mee, want regelmatig moest ik natuurlijk ook even de verrichtingen van ons dames-voetbalteam in Zwitserland volgen. Niet dat ze volgens mij nou de sterren van de hemel speelden. Nee ! Helaas. Bepaald niet ! Maar door het ontelbare aantal staarten en knoetjes op één voetbalveld, - ook bij andere teams -, bleef mijn aandacht toch regelmatig getrokken. O.a. ten koste van de studie van de notulen van de Ocrea-voorganger dus. Ik heb een ogenblik gedacht, dat de Nederlandse/Europese dames onze klassieke Groninger uitdrukking “Och, krieg toch n steert om mie !” (= plm. in het NL: “Je kunt me de pot op!”) echt verkeerd begrepen hebben…

Maar goed: deze rubriek heet ‘Zo was ‘t’. En vandaag gaat ’t dus over de vereniging ‘Onstweddes Belang’, “onder hevige regenvlagen”, opgericht op 4 oktober 1929.
Voorzitter was B.J. Wilzing, secretariaat (de schoolmeesters) G.J. Huetinck en C.Pesman, penningmeester B.A. Wolfs. De leden-contributie bedroeg 50 cent per jaar.
Op de oprichtingsvergadering in het ‘Boschhuis’ (stond toen in het huidige Mieghummel-tjesbos, zie bijv. afl.143 van ‘Zo was ‘t’) telde het ledental liefst al 116 gezinnen. Het ging dan om mensen “… die geworven zijn in het dorp, en niet in deszelfs landpalen...”
Aan problemen die hoognodig aangepakt moeten worden is dan al absoluut geen gebrek.
“… De onhoudbare toestand van onze Dorpsstraat (zie de foto van vandaag van de zandweg bij de huidige Woldbrink), de veiligheid die in het gedrang komt door het ras toenemende auto-verkeer, de afwezigheid dan wel het slecht functioneren van de riolering, de afwezigheid van voldoende water om een fikse brand te blussen, te weinig en slecht functionerende straatverlichting...” Ik noem maar enkele van de zaken waarop het nieuwbakken bestuur zijn aandacht mag gaan richten.
En - zonder overdrijving gezegd – dat doen ze. Vanaf dag 1! Heel fijn was daarbij, dat bij het eerste overleg met de nieuwe burgemeester (van toen nog de Gemeente Onstwedde) duidelijk bleek, dat “… de burgemeester een sympathieke houding aannam tegenover Onstweddes Belang. Hij was ten volle overtuigd, dat er verbetering moest worden aangebracht. We vonden alzoo een open deur…”, aldus het verslag van de secretaris.

De krachtdadige aanpak van voor het dorp belangrijke zaken door het bestuur van Onstweddes Belang + de zonder meer actieve steun van de dorpsbevolking en ook van het gemeentebestuur, kreeg in het begin van de jaren (19)’30 een behoorlijke terugslag te verwerken: de wereldwijde financieel-economische crisis was uitgebroken. Secretaris Pesman schrijft in zijn jaarverslag over 1932: ”… De crisis heeft ons in dezen gehandicapt. Waar alles om versobering vraagt, huiverden we telkens terug om het initiatief te nemen tot maatregelen, hoe gewenscht en noodzakelijk ook, die echter tot gevolg zouden hebben het opleggen van meerdere lasten op de burgerij...”
Tja, als je net plannen hebt geuit tot o.a. het realiseren van een ijsbaan en zo mogelijk een zwembad (“Toen al, begin jaren ’30!!!” -km), dan moet de tijd natuurlijk wel een beetje meewerken.

Vanuit bepaalde (deskundige ??) hoeken hoor je de laatste tijd geluiden, dat ons over niet al te lange tijd opnieuw een stevige wereldwijde economische crisis te wachten staat. Helaas.
Misschien kunnen we uit het voorafgaande verhaal in elk geval leren, dat je met zaken die voor het algemeen belang van een dorpsbevolking wezenlijk zijn, niet té lang moet wachten. Voor je ’t weet, krijg je te horen: ”Krieg mor n steert om mie!" 

Wordt vervolgd...

© Klaas Meijer (k.meijer@onstwedde.info)