Ben en Riet Kortland

Waarom wij altijd graag Onstwedde bezoeken?  Het is de gastvrijheid van de mensen. Als kleine kinderen kwamen wij naar Onstwedde. Het was oorlogstijd in Nederland en Hilversum en andere steden in Nederland hadden gebrek aan voedsel. Mijn moeder had familie in Onstwedde en na contact te hebben gehad vertrok ze eind 1944 vanuit Hilversum met vier kinderen naar Onstwedde.

In die jaren was er geen of nauwelijks openbaar vervoer en bijna niemand had nog een auto.

In een vuilniswagen, uiteraard schoongemaakt, op wat stro, werden we ’s nachts gebracht tot Meppel. Bij de IJssel was er Duitse controle. We sliepen met andere evacués in een school. Hoe lang weten we niet meer.

Via onder andere Hoogeveen, waar een paar van ons een tijdje bleven vanwege ziekte van een zusje, kwamen we in Onstwedde.

Hoe mijn vader de IJssel over gekomen is, weet ik nog steeds niet. Hij moest namelijk onderduiken.

De familie werd ondergebracht bij enkele boerenfamilies en vader kon niet blijven, want de Duitsers probeerden mensen van die leeftijd te arresteren en gevangen te nemen met alle gevolgen van dien.

Ben en een jongere zus logeerden bij oom Berend en tante Dedde Wilzing, wonende Veenhuizen 19. We gingen lopend naar school met andere kinderen van Veenhuizen naar Onstwedde, en leerden plat te praten.

Mijn ouders waren altijd zeer dankbaar voor wat men voor de familie gedaan heeft. Vele jaren mocht Ben nog logeren bij Fennie (later getrouwd met Willem Bessembinders) en Hennie (later getrouwd met Wubbe Wolfs) de dochters van de Wilzings en hij hielp op de boerderij. Enkele jaren geleden nam Albert Wilzing me weer mee naar Veenhuizen en we spraken met mensen van vroeger.

Riet werd ondergebracht bij Oom Geert Maarsingh (neef van mijn moeder) en tante Grietje met dochter Geertje (later Gé genoemd) en Oma Huiges. Zij woonden Hardingstraat 1, de boerderij waar nu Meubelshowroom Heije Wubs is gevestigd.

Riet ging samen met Gé naar de Gereformeerde lagere school. Veel kan ik me van die tijd niet herinneren. Het is dan ook 67 jaar geleden. Ik zat in een gecombineerde klas 5, 6, 7 en we zongen veel vaderlandse liederen.

Kort na de bevrijding gingen we weer naar Hilversum.

Gé en ik bleven elkaar schrijven. Tegen de grote vakanties vroeg ik of ik mocht komen logeren. Zo ben ik menige vakantie naar Onstwedde gereisd en bleef meestal zo’n vier weken.

We fietsten naar de neefjes en nichtjes in Veenhuizen en ik leerde ook de vriendinnen van Gé kennen.

Verschillende mensen uit Onstwedde zijn ook bij ons in Hilversum geweest.

Ben woont al meer dan 50 jaar in Canada en elke keer als ik naar Nederland kom voel ik nog altijd de fijne gastvrijheid in Onstwedde. Riet vindt het ook nog steeds prachtig weer terug te komen naar Onstwedde. Ook de Canadese vrouw van Ben vond het enkele jaren geleden mooi om de Hervormde kerk te bezichtigen. We hebben samen met Bé Wilzing de kerk van binnen bekeken. De rododendrons in de tuin waren indrukwekkend en vele namen op de graven zijn ons welbekend. Ook dit jaar 2012 hebben we weer genoten van de gastvrijheid en bleven langer op aandringen van onze gastvrouw Lammie Meems van de Kampweg. Ook nu hebben wij weer vele bezoekjes afgelegd.

Onstwedde is een mooie plaats in de provincie Groningen.

In 2008 is de man van Riet overleden, na 46 jaar getrouwd te zijn geweest. We kregen twee jongens en één meisje. Van de 7 kleinkinderen is er in 2011 een meisje van vijftien jaar door een verkeersongeval om het leven gekomen. Een grote schok in de familie, waarom zo’n jong meisje!

De hartelijke groeten van:

Ben Kortland, Canada  

Riet Geersen-Kortland , Nieuwkoop 

De foto is gemaakt in juni 2012 tijdens een bezoek aan Tiny Wilzing-Bruggers in De Brinkstee.