Geen geitenwollensokken types

Veel nuchterder dan senior boswachter Anneke Epping uit Onstwedde vind je ze niet. En toch lijkt het wel een sprookjesbos waarin zij uw verslaggever ontvangt. Aan een picknicktafel achter haar huis, dat staat aan de rand van het drie hectare grote landgoed waar het gezin sinds drie jaar woont, lijkt de boze wereld ver weg. Maar ook die schijn bedriegt. Baby Berend, in februari geboren, kreeg meningitis. Het gaat nu goed. Hij en zijn drie zusjes zijn afwezig.

Anneke: „Er zijn mensen die geen kinderen willen omdat er te veel mensen zijn op de wereld. Daar is wat voor te zeggen. Adrie en ik komen beide uit een groot gezin, dat vonden we fijn. Het was een reden waarom we graag meer kinderen wilden. En bovendien: wij proberen onze kinderen zo op te voeden dat ze juist een positieve bijdrage aan het verbeteren van de aarde zullen leveren. We hebben veel hulp van onze ouders, mijn schoonouders zijn vaste oppas. Dat stelt ons in staat om fulltime te werken en hier een ecologisch evenwicht na te streven. Op deze plek, vrij droge zandgrond, hoort daar water bij. Dat was er niet toen wij het kochten.”

Vijver
Sinds dit voorjaar is de vijver met een diameter van 30 meter en inhoud 900 kuub, klaar en al vol leven. Anneke en haar man hebben er vrij weinig aan gedaan, eigenlijk alleen een gat laten graven. Anneke, lachend: „Mijn man heeft het vaak over ‘even’. ‘Even’ een vijvertje graven. Dat heeft ons gelukkig weinig gekost. Er bleek vrij veel woudzand te liggen. Dat is nogal kostbaar. Zo konden we een mooi dealtje maken met Kuiper, de kraanmachinist: doe het zaand, wie de koele.”

Inmiddels hebben kikkers, waterlelies en andere waterplanten hun plek gevonden.

Anneke: „We hebben er geen vis uitgezet. De blauwe reiger neemt kuit, die aan zijn poten blijft kleven, mee en dropt dit in de vijver. Een paartje wilde eenden, dat geregeld onze vijver bezoekt, doet dat ook. Zo komen er vanzelf weer vissen in de vijver.”

Vleermuisbunker
Aan de rand van de vijver verrees ‘even’ een vleermuisbunker. In een anderhalve meter hoog bouwwerk van zo’n 4 bij 3 meter zijn vleermuizen, nuttige insectenbestrijders, welkom. Anneke: „Er zijn hier wel vleermuizen, maar we hopen dat ook bijvoorbeeld de rosse vleermuis, de grootoorvleermuis en de watervleermuis hier naartoe komen.”

Lees meer/foto

Bron: Dagblad van het Noorden/Kanaalstreek