Elk dorp had wel een correspondent

"In de jaren zeventig en tachtig had ik vaak te maken met correspondenten", vertelt Hans Banus. "Mensen die dagelijks op pad waren om stukjes voor de kranten te schrijven. En zelfs het woord kregen bij Radio Noord."

"Zo had elk dorp in onze regio wel een correspondent", vervolgt de voormalige fotograaf van deze krant. "Deze man of vrouw kon je dag en nacht bellen om een stukkie in de krant te krijgen. En dan kreeg ik vaak de opdracht om er een passende foto bij te maken.

In Onstwedde zat Klaas, in Nieuw-Buinen zat Henk, in Musselkanaal zat Ali, in Ter Apel Peter en in Stadskanaal Geert, Luuk, Roel, Rudie of Joop. In Stadskanaal hadden we een groot persbureau dat berichten naar alle nationale en internationale contacten stuurde.

Ik zou ze allemaal wel met hun achternaam willen noemen, want wat hebben die mensen wat afgeschreven en getypt. Elke secretaris of voorzitter had zeker het telefoonnummer van de correspondent in zijn boekje staan. Ze waren er altijd, of het nu een modeshow, jaarvergadering of persconferentie was.

In het Geert Teis was er een heuse perstafel naast de ingang van de keuken. Vaste prik. Elke maandag op het gemeentehuis in Stadskanaal het persuurtje. Later volgde ook de gemeente Vlagtwedde."

GADO
"Alle geschreven verhalen met de foto’s gingen met de GADO in speciale enveloppen met zegels erop geplakt naar de diverse kranten", vertelt de inwoner van Stadskanaal. "En als je de laatste bus had gemist, dan kon je het persoonlijk brengen bij de nachtredactie. En dan maar hopen dat al het werk niet voor niets was geweest en dat het geplaatst werd. Zo waren de kranten dagelijks verzekerd van een groot aanbod van plaatselijk nieuws.

Nu is het totaal anders. Het nieuws is nu secondewerk. De foto's via de telefoon zijn er direct met een paar regels tekst. Alles gaat via e-mail, whatsapp, Facebook of welk ander digitaal kanaal dan ook.

Koningin Beatrix
Ik had een opdracht om de onthulling te fotograferen van het kunstwerk op de A7 bij Hoogezand. We hebben het geoefend, besproken en getest hoe we de foto digitaal binnen een kwartier in Groningen hadden. Nadat Koningin Beatrix het beeld had onthuld holde ik naar de gele auto van de provincie, dat was de enige auto die op de A7 mocht staan, om daar het digitale bestand in mijn computer in te laden, te bewerken en te verzenden naar de Martinihal. Bij binnenkomst van de Koningin moest mijn foto op een heel groot scherm zichtbaar zijn. Dit alles passend in de welkomstspeech van de spreker. De tekst luidde 'Hare Majesteit. U ziet achter mij op het grote scherm het zojuist door U onthulde kunstwerk'.

Gelukkig was het beeld er. Stel je voor dat ...

Otto Mennen
Ik mis het kantoor van de Kanaalstreek aan de Hoofdstraat waar je de krant kwam halen en het nieuws kon brengen. En daar holde Otto Mennen met een arm vol advertenties het pand binnen. Kwam in die tijd zelfs twee keer per week uit. Maar gelukkig hebben we Paul nog."

Bron/foto: Kanaalstreek