Rieky Stikker Breemhaar - Tempel

Beste Onstwedders,

Ik ben Rieky Tempel, geboren 6 oktober 1954 in Veelerveen, en vervolgens met mijn moeder naar de 2e Barlagerweg 4 verhuisd. Ik ben op de 2e Barlage groot geworden, en als ik daaraan terugdenk, denk ik met name aan het agrarisch gebeuren van de Gebr. Tempel, waar de gehele familie in betrokken werd.
Als kind vond ik dat allemaal prachtig, aardappels rooien met de hand en met de hele familie in de bieten. Ook hadden wij thuis een dekstier, dus de omliggende boeren kwamen met een “bolske kou” lopend aan de hand over de Barlage naar ons om haar te laten dekken. Ik was daar vaak bij aanwezig, en herinnerde mijn oom Albert graag aan de blauwe borstel die hij van te voren moest gebruiken om alles te desinfecteren. Van tijd tot tijd werd een varken geslacht thuis, ik herinner mij dat geschreeuw nog, niet altijd prettig. Mijn oma Tempel woonde ook bij ons op de boerderij, we aten gezamenlijk, er was altijd veel aanloop, iedereen vond het altijd wel gezellig bij ons, geloof ik.

Ik bezocht de oude kleuterschool Rehoboth bij de Hervormde kerk en daarna de oude Hervormde School met meester Andringa als hoofd. Een keer stond ik op de stoep voor de school, en blijkbaar was dat niet toegestaan, want opeens kreeg ik een draai om mijn oren van dezelfde meester Andringa. Tegenwoordig niet meer denkbaar! In de zesde klas van de lagere school leerde ik al typen op een Scheidegger-cursus, en zodoende mocht ik in de pauzes wel eens wat typen voor de leerkrachten in de lerarenkamer, een hele eer op die leeftijd!

Vervolgens naar de HBS in Stadskanaal en aansluitend een  cursus voor directie-secretaresse in Groningen. Ik heb daarna 9 jaar gewerkt als directie-secretaresse in Den Dolder, Veendam en Ommen.
Ben in 1982 getrouwd met Harm Stikker-Breemhaar, en kwam zodoende op de boerderij in Wedderveer terecht. In 1985 werd onze dochter Willemien geboren, en in 1988 onze zoon Harm Jan. Wij hadden daar 40 hectare grond en zo’n 160 fokzeugen. Wij hadden graag uitgebreid met een vleesvarkensstal, maar dat stond de gemeente Bellingwedde niet toe. Je wordt dan wat onrustig,kijkt om je heen wat er verder voor mogelijkheden zijn, maar die bleken in Nederland niet zo groot te zijn. We hebben gekeken in Oost-Duitsland en Polen, maar dat sprak ons niet aan. Zo zijn wij in december 1995 voor het eerst naar Canada gegaan, Harm had daar een vriend wonen in Zuid-Alberta die daar akkerbouwer was.
Er volgde een 2e reis naar Alberta in de zomer van 1996. In oktober 1996 hebben wij een optie genomen op de boerderij waar wij nu zitten in Lacombe, Alberta, en zijn in mei 1997 geemigreerd met onze kinderen van toen 9 en 12 jaar oud. Een hele onderneming, maar het heeft allemaal heel goed uitgepakt, we zijn nog elke dag blij dat we de stap toen gezet hebben!

Zo zitten wij nu al weer 15 jaar in Alberta. We hebben hier 4 quarters grond in eigendom (1 quarter is 64 hectare) en we huren er 1,5 quarter bij. Hierop verbouwen wij tarwe, gerst en koolzaad. De tarwe en gerst voeren wij op aan de 11.000 vleesvarkens die wij op jaarbasis zo gemiddeld weg afleveren. Het koolzaad wordt verkocht voor de olie die in allerlei produkten zoals margarine en koolzaadolie voor bakken en braden gebruikt wordt. Wij hebben twee locaties, met in totaal 3 vleesvarkensstallen. De varkens worden grotendeels automatisch gewogen, wat zeer tijdsbesparend is. De prijs van de varkens kan enorm varieren, evenals de prijs van het voer. Wij kopen nog aardig wat tarwe, gerst, soyameel of koolzaadmeel, en premix van de voerfabrikant erbij op jaarbasis.

Onze zoon Harm Jan werkt mee op de boerderij, en wil de boerderij graag overnemen. Na de middelbare school heeft hij een opleiding voor landbouwmechanisatie gedaan, en hij is de technische man, zaait en spuit alle gewassen, combinen etc.

Dochter Willemien is actief geweest in de volleybal, heeft na de middelbare school 2 jaar op een studiebeurs in Californie gestudeerd en volleybal gespeeld. Heeft haar bachelor in economie gehaald op de universiteit in Calgary, en werkt nu als makelaar in Calgary.

Ikzelf werk vanaf 1989 in en vanuit Nederland als parttime reisleidster, heb die werkzaamheden hier in Canada voortgezet, en heb eind 1999 een reisbureau onder de naam van Farm & Country Tours opgericht. Als zodanig verkoop ik vliegtickets voor mensen vanuit Nederland naar geheel Canada, indien gewenst gecombineerd met auto- of camperhuur, verzekeringen, kortom een compleet pakket.
Wij hebben 12 jaar lang een Bed & Breakfast hier op de boerderij in Lacombe gehad, we hebben die net sinds januari van dit jaar gesloten om met name een beetje meer vrije tijd voor onszelf in de weekenden in de zomer te hebben. Het was een mooie tijd, waarin wij met heel veel mensen kennis gemaakt hebben.

Ik las kortgeleden het artikel van Geert Kruiter in Ohio, heel interessant voor ons omdat wij zoveel zaken herkennen in wat hij schreef. Zo schreef hij dat hij meer spijt heeft van dingen die hij niet gedaan heeft, dan dingen die hij wel gedaan heeft. Daar zijn wij het helemaal mee eens. Terugkijkend op ons leven waren wij graag op jongere leeftijd geemigreerd en hier de boerderij begonnen. Maar aan de andere kant hebben wij onze ervaringen in Nederland ook meegenomen hier naar toe. Sociaal gezien is Canada een prachtig land om te wonen, wij hebben hier veel vrienden die ook geëmigreerd zijn, en met wie wij veel omgang hebben.

Afsluitend zou ik willen zeggen dat wij het beste uit twee werelden combineren. Zo bak ik rond Oud en Nieuw nog graag spekdikken op een van mijn ouders’ wafelijzers uit Onstwedde, en natuurlijk oliebollen.
Maar begin december de (echte) Kerstboom opzetten en kadootjes eronder leggen voor Kerst doen we ook graag. We zijn inmiddels allemaal Canadees geworden, maar Harm en ik spreken nog elke dag Gronings, en we zijn niet van plan dat te veranderen. Ik heb jarenlang een tegeltje in de keuken gehad met de volgende spreuk:

DOU GOUD WAT MOUT
ZET ALTIED DEUR
HOL KOP TER VEUR

e-mail
website