Jaap Huiting

Mijn naam is Jakob (Jaap) Huiting. Ik ben geboren in 1924 als tweede zoon van Hiske en Zwaantje Huiting. Mijn ouders woonden in wat nu de Verlengde Luringstraat heet.
Vroeger hadden de straten nog geen officiële namen maar werden de (post)adressen aangeduid met een letter en een nummer. Ik herinner me nog dat op ons huis een bordje hing met  de aanduiding E 212. Onofficieel bestonden er wel straatnamen: Het gedeelte van de Luringstraat waar wij woonden werd vaak de Huttenstreek of kortweg Hutten genoemd. Andere oude namen zijn bijvoorbeeld het Hutplak en de ’Vlaiskoeln’.

Van mijn schooljaren heb ik zes jaar doorgebracht in de Gereformeerde school die stond waar nu de C1000 supermarkt  is gevestigd. Ik heb onderwijs ontvangen van respectievelijk juf Huisman en de meesters Frouws en Boomker. Het hoofd van de school was waarschijnlijk de kleinste man van Onstwedde, meester Koebrugge.
Na de zesde klas werd ik een ‘Ulobigge’en verhuisde dus naar de eerste klas van de christelijke Uloschool aan de Luringstraat. Dit was in het jaar 1936, dus midden in de crisisjaren. Juist toen ik daar mijn intree zou doen kreeg de leraar voor de Engelse taal ontslag wegens bezuinigingen. Dit had tot gevolg dat ik geen Engels heb geleerd (later wel enkele cursussen gevolgd). Maar voor het wegvallen van Engels moest een ander vak worden gedoceerd om examen te kunnen doen. Dat werd toen Meetkunde. Aan de school waren in die jaren slechts twee leraren verbonden: meester Pesman (het hoofd) en meester Groen. Samen gaven zij ons les in een groot aantal vakken: voor het examen moesten we kennis hebben van ongeveer 15 vakken. Maar dank zij een flinke studie haalde ik na drie jaar mijn diploma op 19 juni 1939.

Mijn vader was aannemer en had in de crisisjaren toch altijd werk. Hij bouwde diverse woningen voor de schamele prijs van 1.500 tot 2.000 gulden! Veel zal hij er niet aan hebben verdiend, maar we hoefden gelukkig nooit droog brood te eten.
Na mijn schooltijd moest er gewerkt worden maar het bleek al spoedig dat er geen bouwvakker in mij stak. Na een lange winter van 3 maanden sneeuw en ijs kon ik op 1 april 1940 gaan werken op het kantoor van bouwmaterialenhandel Havinga in Winschoten. En daar heb ik mijn job gevonden want in dat bedrijf heb ik meer dan 40 jaar gewerkt.

Onstwedde blijft mijn geboortedorp, een mooi dorp met goed onderhouden woningen. Als ik naar het mooie Westerwolde rijd, zal ik altijd door de Dorpsstraat rijden en vaak via Wessinghuizen en Höfte. Vaak zie ik Onstwedde als een schijnbaar rustig dorp, maar als ik op internet zie en lees wat Onstwedde allemaal te bieden heeft, dan sta ik verbaasd over zo veel activiteiten. Gefeliciteerd Onstwedde!
Maar ik woon nu al 62 jaar in Winschoten en daar voel ik mij thuis. Helaas stierf mijn vrouw, Alie Bodewitz, in 2002 na een huwelijk van ruim 50 jaar.

e-mail