Waar ga je heen, Hanna ?

Gekleed op ’s zondags best
gewassen zo goed het kon
Daar stond ze met de rest
te wachten op ‘t perron

Niemand kon verklaren
waar de reis hen brengen zou
Gelaten stil te staren
graag mee, weg uit de kou

Dit keer was ‘t ook haar beurt
haar naam stond op de lijst
Niet lang had zij gezeurd
nu mocht ook zij op reis

Nog snel even gewassen
de haren in een vlecht
kleren die niet meer pasten
wat gaf ’t, het was nu echt

De trein begon te rijden
van blijdschap, vreugd’ een sprong
Een eind kwam aan haar lijden
kleine Hanna, ze was zo jong

P. Altena

Mailen mag