Roeg en wilt

Eertijds verscholen op een plek in het bos
leefde Roege Wilt, een vent als een os
Hij zwierf door de velden, voor boeren een plaag
met vuile streken, nog lager dan laag

De schrik van all’ lieden, had lak aan gezag
stal van een ieder, gaf zijn moeder een slag
Het was een boeman, voor de duivel niet bang
dacht lang te leven, nog langer dan lang

Men zei dat hij eens, in ruil voor een ros
zijn ziel had verkocht, en later de klos
Hij doorkruiste het land als gezant van de hel
op ‘t bliksemse paard, nog sneller dan snel

Heeft nooit leren lezen, geen letter geen woord
heeft nooit leren vrezen en raasde maar voort
Geen dienaars der wet vonden hem op zijn pad
ze wilden hem stoppen, waren ’t zatter dan zat

Toen kwam de tijd dat de tijd was verstreken
onder ‘t duivels contract getekend zijn teken
Met bloed onderschreven daar stond het in rood
Roeg’s einde kwam snel, hij was doder dan dood

Nog steeds na die tijd, duizend jaar al verlopen
zoekt de duivel op aard’ om zielen te kopen
Maar weet zoals eertijds met Wilt is geschied
en doe dat dus nooit, nog nieter dan niet

Reageren mag

P. Altena