De kamer is nog leeg en stil
heel even nog geduld
er wordt gezucht, een hard gegil
en met huilen plots gevuld

Dan voor het eerst die lange gang
waar geen eind aan schijnt te komen
Wij allen gaan ons leven lang
en worden meegenomen

De eerste kamer die w’ ontwaren
is de kamer van de jeugd
Er is nog veel om te ervaren
maak van die nood een deugd

En dan is daar die lange gang
waar geen eind aan schijnt te komen
Wij allen gaan ons leven lang
en worden meegenomen

De tweede kamer maakt niet blij
staat boordevol met boeken
We moeten leren, ‘t hoort erbij
nog zoveel uit te zoeken

Weer is daar dan die lange gang
waar geen eind aan schijnt te komen
wij allen gaan ons leven lang
en worden meegenomen

Dan de kamer van de arbeid
het zijn soms lange dagen
Over blijft dan weinig tijd
maar je draagt het zonder klagen

Even is daar die lange gang
waar geen eind aan schijnt te komen
Wij allen gaan ons leven lang
en worden meegenomen

Die kamer van het werken, heus
lijkt steeds terug te keren
Je wordt daardoor soms rancuneus
tot de gang komt incasseren

Want dan is daar die lange gang
waar geen eind aan schijnt te komen
wij allen gaan ons leven lang
en worden meegenomen

De laatste kamers blijken klein
veel heb je losgelaten
Wat groter wordt is wel de pijn
als and’ren je verlaten

Toch is daar nog die lange gang
waar geen eind aan schijnt te komen
wij allen gaan ons leven lang
en worden meegenomen

Klein ben je begonnen toen
nu in de kamer stilgebleven
Nog zoveel samen willen doen
de gang gaat verder dan je leven

P. Altena

Reacties zijn welkom