Dagdromen tussen bomen

Onder mijn passen op het pad
ritselen takken dor en droog
De schaduwen van bomenblad
filtreren ‘t zonlicht van omhoog

De rust en stilte als een deken
dekken mijn gedachten dan
Niemand zou nu mogen spreken
 niemand was dat ook van plan

Een specht, ik hoor zijn hol geklop
brengt mij terug in het bestaan
And’ren valt het amper op
zien door het bos geen bomen staan

Jagen jachtig door het leven
voldoen aan hedendaagse normen
Zien niet wat een boom kan geven
door elk jaar een ring te vormen

P. Altena