Aan 't kruis

Toen Hij aan het kruishout werd geslagen
de hamer zwaaiend, het pijnlijk ontzag
Hoorde je geen enkele priester klagen
na al hun lijden, dé grote dag

Voorbij zou het zijn, nooit meer die stem
drie zware jaren, te lang al gewacht
het Hosanna verstomd, nu het : “ Kruizig Hem ! “
Ik stond stil te staren, en huilde te zacht

Zijn kleed werd verloot onder enk’le soldaten
ik wou dat het stopte, het was mij genoeg.
Toch bleef ik kijken, kon Hem niet verlaten
ik zag naar Hem op, ‘t was Zijn blik die het vroeg

Naast Hem hingen nog twee te lijden
wachtend op sterven, ondraag’lijke pijn
Geloof was er slechts bij één hen van beiden
“Met Mij zult gij heden in ‘t paradijs zijn”

Het licht daalde donker, plots leek het wel nacht
het einde in zicht van Zijn aardse bestaan
We hoorden Hem roepen, “ Mijn God, ‘t is volbracht ”
 en ik wist het zeker, het was nu gedaan

Maar dan, na drie dagen, zie ik Hem weer lopen
het laatste woord had de dood dit keer niet
De weg naar het leven, voorgoed nu weer open
omdat Hij, zonder  zonden, het graf achterliet

 P. Altena