16.10.2013 Klaas Meijer
Deze over-de-vloer-ronde staat er iets meer druk op de ketel dan anders: het schrijven van een verhaal, over iemand die zelf een groot deel van zijn tijd vult met schrijven. Dat het werk van menig Onstwedder waarschijnlijk al eens onder zijn kritisch oog onderworpen werd is dan wel een geruststellende gedachte, en daarom durfden we dit bezoekje wel aan. Klaas Meijer heeft tussen zijn drukte door nog net een gaatje voor ons vrij, en staat ons omringd door stapels boeken en tijdschriften te woord, zodat wij onze rubriek deze week weer kunnen vullen.
Het is alweer een tijdje geleden dat hij voor de klas stond, maar wie hem niet zelf heeft ervaren voor Duits of Geschiedenis, die kent hem wel van zijn reputatie. Ondanks dat hij misschien door menig losbandige puber als streng en onrechtvaardig werd ervaren, diende Klaas Meijer zijn aanpak voor de klas maar één doel: “hoe maak ik mezelf overbodig in vier jaar”. Bij velen is hij hier dan ook in geslaagd, die nu dankzij hem ook jaren later nog steeds de duitse rijtjes en de jaartallen met er toe doende geschiedenisfeiten moeiteloos kunnen opdreunen.
Zijn eerste eigen schrijven schreef hij rond z’n achtste. Het werd verspreid onder neefjes en nichtjes, en daarmee werd het startsein gegeven. Dingen vastleggen is iets waar hij veel waarde aanhecht, en onder het mom van: “wie zijn geschiedenis aan de kant gooit, leeft maar eenmaal” volgden er heel wat letters op papier. En als hij geen tijd heeft, dan maakt hij er wel tijd voor, en zo werd ook het gedenkboek Uneswido in Westerwolde in de lunchpauzes van de mavo geschreven. De laatste tijd heeft hij vooral hard gewerkt aan het jubileum boek voor Onstwedder boys, die inmiddels kant en klaar bij de drukker ligt.
Ondanks dat hij vele werken op z’n naam heeft staan, in het Nederlands of in het dialect, is schrijven niet het enige wat hij doet. Hij spreekt voor groepen, hij houdt van verzamelen, knutselt vervolgens één en ander in elkaar, hij jureert dialectwedstrijden en zo kan het rijtje nog verder worden aangevuld, wat tegelijkertijd zijn zwakte is: hij vindt té veel dingen leuk.
Terugkomend op het schrijven, wist hij zijn eigen hobby ook te combineren met zijn schoolvak, waarmee hij de motivatie van derdeklassers voor een werkstuk omhoog wist te schroeven. Het resultaat was het boekje “Schoenen met lusjes” voor het 4-mei comité, dat in 2005 is gedrukt en uitgedeeld. Dit betrekken van mensen bij verhalen uit hun eigen omgeving, is iets waar hij om bekend staat. Wanneer het gaat om geschiedenis van het streekgebied weet iedereen hem wel te vinden, en ook deze site heeft hem vanaf het begin af aan weten te strikken om het verleden regelmatig in de herkenbare klaasmeijerstijl te updaten.
Omdat wij hem in dit laatste natuurlijk niet in willen belemmeren, bedanken we nog voor de koffie die de drukke, maar -kenmerkend voor vertellers- tijdvergetende Klaas ons aanbiedt, zodat hij zich weer volop op zijn schrijven kan storten.
E-mail
