03.09.2014 Watte Linstra

Beste Onstwedders en andere belangstellenden.

Een poosje geleden had ik mailcontact met Gert Meijer over een uitzending op TV Noord en toen stelde Gert mij de vraag of ik niet iets op papier wilde zetten voor een rubriek op Onstwedde info!

In mei 1986 zijn wij, Watte Linstra en mijn echtgenote Tessa, in Onstwedde komen wonen. Wij hadden aan de Hubbelinglaan 4 ons eerste huis gekocht. Ik was op 1 januari 1986 bij de Rabobank gaan werken. Daarvoor had ik 6 jaar bij de Rabobank Baflo gewerkt. Omdat de heer Trenning in dat jaar met pensioen ging en Harm Ottens hem ging opvolgen kon ik Harm Ottens opvolgen. Bij de bank werkten toen ook de dames Els Draadjer en Janny Meijer.

Wij hebben, helemaal als je terugkijkt, een prachtige tijd gehad in Onstwedde. In mei 1987 werd onze eerste dochter Marjolein geboren en in mei 1989 (zoals jullie kunnen lezen, wij hebben iets met mei!) werd onze tweeling, wederom dochters, Simone en Kim geboren. Dat was best een drukke periode, 3 kinderen in de luiers. Wij hebben in die tijd dan ook veel steun gehad van onze buren, de heer en mevrouw Prins, waar we nog steeds contact mee hebben. Ook de meiden hebben een mooie periode gekend in Onstwedde.

Qua werk ging het prima, heb mij dan ook gelijk thuis gevoeld. Prima collega’s en een prima werksfeer. Mag wel zeggen dat ik met name door mijn werk heel veel Onstwedders heb leren kennen. Maar niet alleen door mijn werk bij de bank.
Toen onze dochters op de Peuterkorf zaten ben ik gevraagd om plaats te nemen in het bestuur en heb dat ook met veel plezier een aantal jaren gedaan.
Ook ben ik nog een tijdje betrokken geweest bij Onstwedder Boys, als opvolger van Joke Swarts. Dat was ook een zeer leuke tijd, namen die mij zo te binnen schieten; Veearts de Vries, Jan van Noord, Elze Hidding, Willem Meendering, Bert Hartsuiker en Henny Waalkens. De betrokkenheid was toch wat minder, en de drukte thuis met 3 kleine kinderen  zorgde er voor dat ik dit maar voor een korte periode heb gedaan.

Ook ben ik nog een tijdje penningmeester geweest van de Mavo en ben 4 jaar als Diaken in de Gereformeerde Kerk werkzaam geweest. Ook mede door deze “bijbanen” heb ik toch vele Onstwedders leren kennen.

Na de fusie met de Rabobank Mussel, heb ik een aantal gesprekken gehad met Harm Ottens. Hij zei mij heel eerlijk, wat mij betreft blijf je hier nog heel lang maar voor je ontwikkeling is het misschien beter als je nog een stap zou willen maken. En dan ga je thuis eens overleggen en kom je tot de conclusie om toch maar eens rond te gaan kijken. Er was toen nog geen sprake van een (financiële) crisis. In april 1994 ben ik aangenomen bij de Rabobank Doetinchem. Ik weet het nog goed, de meiden (waren toen 4 en 6) wilden het heel graag vertellen op school, maar wij zeiden het moet eerst helemaal rond wezen en dan mogen jullie het vertellen. Een paar dagen later kwam ik Jaap Kramer (toen eigenaar van de Spar) tegen en die zei: Ga je je huis verkopen? Ik heb wel belangstelling!  Zodoende waren wij heel snel ons huis kwijt en zijn we in de zomer van 94 vertrokken naar Doetinchem.
We hebben daar een hele fijne tijd gehad en denken daar ook nog steeds met veel plezier aan terug. Ook op het werk liep het allemaal erg goed, totdat in 1998 het beleggingsdrama uitbrak. (D’n Anwas). Dit had een behoorlijke impact op mijn werkzaamheden en zorgde er eigenlijk voor dat ik daar mijn ei niet meer kwijt kon. Dan ga je nadenken, de meiden waren intussen bijna 12 en 10 en we hebben toen besloten dat ik iets heel anders zou gaan doen. In augustus 1999 ben ik begonnen bij Interpolis, wat toen nog een dochter van de Rabobank was. (nu niet meer, is opgenomen in de Achmea familie). Wij zijn toen verhuist naar Zuidlaren, waar we nog steeds met veel plezier wonen.

Marjolein heeft na de HAVO, de CHN (Christelijke Hogeschool Nederland) in Leeuwarden gedaan en heeft nog 3 jaar in Utrecht gestudeerd, film- , televisie en theaterwetenschappen. In die branche zijn er erg weinig functies beschikbaar en ze werkt nu bij FC Groningen.
Kim heeft na het VWO gekozen voor de opleiding tot fysiotherapeut en is nu al een aantal jaren werkzaam als fysiotherapeut bij Medisch Centrum Zuid in Groningen. Simone is nu bezig aan haar laatste jaar Commerciële Economie bij Stenden Hogeschool in Emmen. Ze heeft mede door haar sportieve carrière als volleyballer (zowel op het zand als in de zaal) hier en daar wat vertraging opgelopen. Ze speelt komend seizoen bij VC Sneek, na 5 jaar bij Lycurgus te hebben gespeeld.

Wij wonen dus nu bijna 15 jaar in Zuidlaren, de meiden wonen alle drie in Groningen. Ik werk nog steeds bij Interpolis, maar ook bij ons merken we de naweeën van de crisis. Qua bijbanen heb ik er nu nog eentje over en dat is bij het volleybal van Lycurgus in Groningen. Ruim 4 jaar geleden hebben we (met 3 vaders tezamen) op verzoek van de Nederlandse volleybal bond (nevobo) besloten om de damesteams (dames 1 en 2) in een stichting te plaatsen nadat de vereniging Lycurgus de verantwoordelijkheid (lees euro’s) niet meer op zich wilde nemen. Het damesteam speelt nu voor het 3e jaar op rij in de eredivisie en wij (vanuit de Stichting) zorgen er voor dat men kan spelen en trainen. Dat is bepaald geen gemakkelijke opgave (helemaal niet in deze crisistijd!) en voor het spelen op het hoogste niveau in Nederland komt er nogal wat bij kijken. Dit is het dus het eerste jaar dat onze dochter er niet meer speelt maar bij VC Sneek. Wij zullen zien hoe het gaat.

Wij willen graag alle lezers en Onstwedders groeten; Het ga jullie goed.

Met vriendelijke groet,
Watte en Tessa Linstra
Zuidlaren

e-mail