13.12.2012 Albert Maarsingh

Mijn naam is Wubbe Albert Maarsingh, roepnaam: Albert. Ik ben geboren op 20 mei 1937 te Onstwedde en gehuwd met Janna Moed, vader van twee zonen en opa van drie kleinkinderen.

Periode van 20 mei 1937 – 1 oktober 1961 in Onstwedde.
Ik ben geboren op de boerderij in Veenhuizen 23 als zoon van Aike Maarsingh en Fennechien Wolfs en ik heb twee zussen (Lammy en Margien) en twee broers. (Wubbe en Aike, waarvan Aike is overleden)
Na de lagere school, bezocht ik de Mulo en na het Mulo-diploma kreeg ik een kantoorbaan bij de OZMI in Winschoten. (mijn vader zat in het bestuur van de zuivelfabriek, dus ik had een kruiwagen!)
Van 1956 tot 1958 zat ik in militaire dienst en aansluitend werd ik in 1958 benoemd tot ambtenaar bij de gemeente Vlagtwedde.
Ik kreeg verkering met Janna Moed, dochter van Johannes Moed die een kruidenierszaak annex café/cafetaria dreef aan de Dorpsstraat.
In 1961 kregen we trouwplannen en ging ik solliciteren. Ik kreeg een baan als ambtenaar bij de gemeente Arkel en Kedichem, dat in de Alblasserwaard ligt, direct tegen Gorinchem aan. We kregen direct een huis en zijn op 22 augustus 1961 getrouwd in Onstwedde. Ons huwelijk werd bevestigd door ds J. van ’t Ende. In augustus 2011 vierden wij ons 50-jarig huwelijksfeest. Oktober 1961 zijn we in Arkel gaan wonen.

Wanneer ik terugblik op mijn Onstwedder tijd, dan kan ik alleen maar stellen dat ik blij ben, dat ik hier geboren ben en hier mijn jeugd heb doorgebracht. Hier ben ik gevormd en ik kijk er met genoegen op terug.
Van grote betekenis voor mijn verdere leven zijn onder andere de predikanten Van der Smit en Van Sloten geweest. Zij hebben mede voor mij de basis voor mijn geloof gelegd, al ben ik op sommige punten wat anders gaan denken.

Je zou kunnen zeggen, dat ik een “vage-bonder” ben geworden, maar de kern van het Evangelie van Jezus Christus is voor mij niet veranderd! Daarom durf ik gerust te stellen: “Nee Onstwedde…jou vergeet ik nooit!”
 
Periode 1965  tot heden, het gezin van Albert Maarsingh:
In Arkel hebben we ongeveer 4 jaar gewoond. In 1965 werd ik benoemd tot ambtenaar bij de gemeente Aalten, dat in de Achterhoek ligt en hier wonen we nog steeds. Wel zijn we binnen de gemeente vijf keer verhuisd. Op dit moment bewonen we een appartement met een terras van plm. honderd m2 midden in het centrum van Aalten.
In 1966 en 1969 kregen we twee zonen – Johan en Frank; Johan is ongehuwd en Frank is getrouwd met Eugenie en zij hebben drie kinderen.
Bij Johan verliep de geboorte minder voorspoedig. Het was een 7-maands kindje en woog nog geen kilo! Dat gaf best veel problemen. Volgens een professor was Johan een ZMLK-kind – tè slecht voor de BLO-school. Hij bracht tien jaar door in de Sint Maartsenskliniek in Nijmegen, waar ook het lager onderwijs werd gevolgd. In 1983 kwam hij weer helemaal thuis, waarna hij eerst het MAVO-diploma behaalde en vervolgens het HAVO en VWO-diploma. In Utrecht studeerde hij vervolgens af tot doctorandus in muziekwetenschappen. Een “Godswonder” mogen we gerust stellen! Hij is gehandicapt en hij woont in een aangepaste woning in Utrecht.
Frank is RA (register-accountant) en is medevennoot van een middelgroot accountantskantoor.

Hoe ging het verder met Albert Maarsingh:
We voelen ons thuis in Aalten. Ook kerkelijk hebben we het uitstekend naar onze zin. We maken deel uit van een PKN-gemeente en we zijn daadwerkelijk gefuseerd. Aalten stond indertijd bekend als “het Jeruzalem van de Achterhoek”, maar dat is inmiddels wel achterhaald.
In de kerkelijke gemeente Aalten heb ik meerdere ambten vervuld, zoals ouderling, voorzitter kerkvoogdij en scriba Visitatoren-Provinciaal in de provincie Gelderland.
Inmiddels ben ik al 15 jaar gepensioneerd. Toen ik 59 jaar, had ik 40-dienstjaren en kon ik met de VUT. Mijn laatste functie was Hoofd Personeel & Organisatie en Automatisering.
Op dit moment doen wij nog veel aan vrijwilligerswerk. Zo is Janna wekelijks bezig met de Welfare van het Rode Kruis.
Ik ben organist in een viertal Verzorgingshuizen en een groot Verpleeghuis in Winterswijk. Ook ga ik regelmatig voor in weeksluitingen in genoemde huizen. Soms ben ik organist en voorganger tegelijk. Wel zijn het allemaal pro deo werkzaamheden. Het wonderlijke is, dat ik geen vakorganist ben, integendeel ik speel helemaal niet van muziek, maar alles uit mijn hoofd. In het verpleeghuis speel ik zelfs “eucharistie-vieringen” o.l.v. een pastoor of een Rooms Katholieke pastor.
Enkele keren per maand heb ik een eigen zangprogramma in een tweetal verzorgingshuizen onder de noemer “zingen met Maarsingh” met veelal geestelijke liederen. Janna verleent met twee andere vrijwilligers “bijstand in het pastoraat”.
Ook fietsen we graag in de mooie Achterhoek onder gebruikmaking van twee accu-fietsen.

Resumerend kan ik of kunnen wij gerust zeggen, dat we het nog steeds heel goed naar de zin hebben in Aalten, ook al zijn de zorgen en de problemen niet aan onze deur voorbij gegaan bijvoorbeeld de zorgen om onze zoon Johan en ook ook zijn chemo-kuren en bestralingen geen onbekend fenomeen voor ons gezin. Datzelfde geldt voor diabetes en maculade-degeneratie (een chronische oogaandoening).

Maar op dit moment mogen we van een goede gezondheid genieten, waarbij ik gerust durf te stellen, dat we heel sterk het gevoel hebben, dat ons leven geleid werd en wordt, daarom: dankbaarheid overheerst!
Wat ons de moed geeft om door te gaan, ook met ons vrijwilligerswerk wordt getekend door het prachtige lied uit het Liedboek:
Neem ons leven, laat het Heer,
toegewijd zijn aan Uw eer.
Maak onze uren en onze tijd,
tot Uw lof en dienst bereid.

                                                         
Vanuit Aalten:
EEN HARTELIJKE GROET!
Albert en Janna Maarsingh

e-mail